Saturday, 17 March 2007

Time compass

Lost in time ... Have I ever stopped feeling hunted by elephants? I don't think so...

"Productivity", "effectiveness", "time management"... Some of the elephants in this huge, wild jungle I am growing into... Tic toc, tic toc... The sound of failure...I was always very bad at scheduling and programming my life; however these years of experience seem to not add up to knowledge but to repetition. Meaning that not for a single day in my life have I managed to stay within a schedule.

This anarchy of mind results in me occupied with so many things at the same time, complaining about lack of time and finally giving up quite easily sometimes.

Am I condemned to spin around lost time? Are we what we make of our time? Has productivity always visible results? What about all these hours that only end up to thinking? Could it be that we are led to believe and understand only certain aspects of creativity?Whenever I feel "time-disoriented" where should I look for help?

Maybe time is never lost, because no one owns it. We own our memories and what we make of our time, but never time itself.

3 comments:

o kairos said...

Μην ανησυχεις.Ο καιρος στην ηλικια σου ειναι ολος για χασιμο.Αν μαθεις καλα το πεζοδρομιο και τους ανθρωπους εχεις μαθει ο,τι χρειαζεσαι στη ζωη.

industrialdaisies said...

Η παγίδα είναι ότι μετά τη φάση του να κοιτάω ψηλά και να πέφτω στις λακούβες, νομίζω ότι είμαι στη φάση που κοιτάω χαμηλά και προσπερνάω βιαστικά ανθρώπους... Πάντως κι εγώ νομίζω ότι με τον τρόπο που προτείνετε η ζωή δεν πάει ποτέ χαμένη, όχι μόνο ο χρόνος της...

Anonymous said...

@Kairos & industrialdaisies
Οι άνθρωποι σαν κομμάτι της φύσης και αυτοί, είναι "μαγικοί". Δύσκολα μαθαίνονται. Ίσως ακόμα και να μην έχει τόσο σημασία να μάθεις τους ανθρώπους όσο να τους ζήσεις. Εάν ζεις τους ανθρώπους τότε ο χρόνος χάνει μέρος της αξίας του. Οι ελέφαντες άλλες φορές εξαφανίζονται και άλλες γίνονται σύμμαχοι :)