Thursday, 7 May 2009

Η θλιμμένη μπαλάντα του Willy

Έτσι μονάχος πέθανε ένα δεκεμβριάτικο δείλι
ο Willy.
Μισός άνθρωπος, μισός κήτος
ο Willy.

Νιος εικοσιέξι ετών, μα δίχως του έρωτα τη χάρη
ο Willy.
Στερνή ανάσα, μετρά με βια, ποτέ του μια αποκοτιά
ο Willy.

Λοξή ματιά μες στου νερού το είδωλο, ο νάρκισσος
ο Willy.
Σαλτιμπάγκος ολκής, χαμογελά ανθρώπινα εκτοξευόμενος
ο Willy.

Απόκληρος, ανίκανος και διόλου ρισκαδόρος
ο Willy.
Μετεωρίζεται μονάχος στης επιφάνειας τον αφρό
ο Willy.

Αλί του!, μόνο αν βούταγε βαθιά
ο Willy.
Μ' αυτός κοιτά περίλυπος το χέρι που του λείπει
ο Willy.

Ως άλλος Χριστός επιπλέει προσμένοντας πιστούς
ο Willy.
Μ' απόγνωση αποζητά χειροκρότημα στερνό
ο Willy.

“Ανάθεμα τη μοίρα μου”, μοιρολογάει off camera
ο Willy.
“Ελευθερία ή θάνατος”, αποφαίνεται επιπλέων
ο Willy.

Κι είναι τούτη μια μπαλάντα θλιμμένη
του Willy.
Που στα δεσμά του πέθανε μελαγχολώντας
ένα δεκεμβριάτικο δείλι.