Από την ώρα και τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στα πάτρια εδάφη έχουν εμφανιστεί κάτι ελέφαντες... Big size... Μέχρι να καταφέρω να σας εξιστορήσω τα κατορθώματά μου στο ανήλιαγο αλλά φωτεινό Παρίσι σας αφήνω με αυτό. Που τόσες μέρες με κρατάει συγκινημένη, με χαλαρώνει για λίγο από όσα με κάνουν Βέγγο και μου θυμίζει πως η τέχνη είναι εδώ για να να μας δίνει νέα όραση. Ήταν πάντα εδώ για αυτόν τον λόγο... Σας φιλώ για τώρα. Ελπίζω για λίγες μόνο μέρες ακόμη.
Wednesday, 7 November 2007
Subscribe to:
Posts (Atom)