Ουτοπία (ή αλλιώς. Βαβέλ)

- Τι κάνεις εδώ; Τρέξε έξω, μέσα είναι επανάληψη και θάνατος...
- Ποιος μιλά; Δεν είναι εγώ, δεν είναι αυτό, όχι δεν μπορεί...
- Τι κάνεις εδώ; Κλέβεις. Κάθε μέρα, με κάθε σου ανάσα. Κλέβεις. Τον άλλο.
- Ποιος είναι ο άλλος;
- Ο άλλος είναι πάντα εσύ, εσύ είσαι πάντα ένας άλλος και στο τέλος ο άλλος αλλοτριώνει την αίσθηση που είχες κάποτε των πραγμάτων.
- Να ζεις;
- Ευτυχισμένος, προβληματισμένος, ανασαίνοντας, παλεύοντας, απλά να κοιτάς, απλά να αγγίζεις, μην ρωτάς...
- Ποιος ρωτά; Δεν είναι εγώ, είναι η γλώσσα. Αυτή η γλώσσα που όλοι μιλούμε αλλά κανείς δεν μιλά. Αυτή μιλά κι εμείς ανοιγοκλείνουμε στόματα σαν ψάρια. Ρωτώ γιατί ξέρω την ερώτηση. Ναι, επιλέγω την ερώτηση. Όχι, δεν την επιλέγω. Την ξέρω...
- Ξέχνα τα όλα. Τρέξε έξω. Μακριά από τοίχους, μακριά από ανθρώπους, μακριά από την γλώσσα.
- Πού είναι το έξω;
- Στη σιωπή.
- Από μέσα το παλεύω.
- Από μέσα το θρέφεις.
- Όχι, δεν μπορεί, εδώ είναι το μέσα που βλέπει το έξω. Κι εκεί έξω είναι αλλιώς, δεν είναι χαοτικές γραμμές ούτε γεωμετρικές ευθείες. Εσύ ξέρεις πώς είναι;
- Εγώ είμαι η γλώσσα.

Ευτυχία

- Καλησπέρα.
- Καλησπέρα.
- Απόψε θα πεθάνω.
- ...
- Απόψε θα πεθάνω.
- Μην λες τέτοια.
- Φυσάει... Φυσάει όπως τότε...
- Δεν θυμάμαι.
- Κι αυτή η μουσική... Την παίρνει ο αέρας και τη στροβιλίζει στο κεφάλι μου.
- Μην λες τέτοια, δεν κάνει.
- Αλήθεια σου λέω, απόψε θα πεθάνω.
- Το θες αλήθεια;
- Είναι τόσο όμορφα που με πονάει το στομάχι μου.
- Κάποιος παίζει με το κουδούνι από το ποδήλατό του τρεις η ώρα τη νύχτα...
- Θα είναι ευτυχισμένος.
- Δεν θυμάμαι να έχω νιώσει ξανά τέτοιο αέρα στα πνευμόνια μου.
- Τότε.
- Τότε ήταν αλλιώς. Ήμουν ψάρι τότε...
- Εγώ ήμουν λύκος.
- Όχι δεν ήσουν. Πούπουλο ήσουν και τώρα βγάζεις φτερά, για αυτό σου αρέσει τόσο ο άνεμος.
- Για αυτό σου λέω... Απόψε θα πεθάνω.
- Σώπα, δεν το ξέρεις.
- Είναι απλή η ευτυχία.
- Δεν είναι εξίσωση.
- Η γιαγιά ήταν ευτυχισμένη.
- Η γιαγιά είχε δει ανθρώπους να καίγονται σαν καψαλισμένα φτερά πεταλούδας.
- Κι η μαμά;
- Η μαμά είχε ελπίδες.
- Κι εγώ;
- Εσύ θα πετάξεις.
- Τώρα;
- Τώρα δοκιμάζεις τα φτερά σου.
- Φυσάει όπως τότε.
- Τι έγινε τότε;
- Φύτρωσε καρδιά.
- Θες να πεθάνουμε μαζί απόψε;
- Ξέρεις να πετάς;
- Μάθε με.