Πάει καιρός τώρα που παλεύω πάνω από ένα γραφείο να οργανώσω τη σκέψη μου και να γράψω πανεπιστημιακές εργασίες με ημερομηνία λήξεως. Αντ' αυτού καταφέρνω άνετα, χωρίς να παρατηρείται το φαινόμενο να εμφανίζονται στους ώμους μου το αγγελάκι και το διαβολάκι, να διαβάσω οποιοδήποτε άλλο βιβλίο έχω στα χέρια μου και δεν εξυπηρετεί "ακαδημαϊκούς" σκοπούς. Παραμερίζω λοιπόν, για λίγο, τους συλλογισμούς για το νταντά, την μη λεκτική επικοινωνία, τον Foucault, τον Brecht και τον Beckett, τον Fellini και το "Oldboy" για να παραθέσω τα παρακάτω αποσπάσματα από το βιβλίο του Ιγνάσιο Ραμονέ, Εκατό ώρες με τον Φιντέλ: Βιογραφία σε δύο φωνές. Χωρίς σχολιασμό. Γιατί όταν κάποιος είναι "μικρός" δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που να μπορεί να πει και να εξυπηρετεί κάτι άλλο από τη ματαιοδοξία του.
"Αναρωτιέστε τι απέμεινε από τον καπιταλισμό. Νομίζετε ότι η παγκοσμιοποίηση καταστρέφει ακόμα και τον ίδιο τον καπιταλισμό;
Σήμερα δεν υπάρχει καπιταλισμός, δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Σήμερα αυτό που υπάρχει είναι μονοπώλιο σε όλους τους μεγάλους τομείς. Υπάρχουν ορισμένοι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε διάφορες χώρες για την παραγωγή τηλεοράσεων ή υπολογιστών, ακόμη και αυτοκίνητα τις έβαλε να παράγουν η Διεθνής Τράπεζα, αλλά ο καπιταλισμός δεν υπάρχει πια.
Πεντακόσιες πολυεθνικές επιχειρήσεις εξουσιάζουν σήμερα το 80% της παγκόσμιας οικονομίας. Οι τιμές δεν είναι ανταγωνιστικές, οι τιμές στις οποίες πωλούνται, για παράδειγμα, τα φάρμακα εναντίον του AIDS... Τα φάρμακα αποτελούν μία από τις σειρές προϊόντων με τις πιο εξωφρενικά και παράλογα ακριβές τιμές του κόσμου, τα χρησιμοποιούν για να εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους· ένα φάρμακο που πουλάνε στον κόσμο έχει τιμή, σε πολλές περιπτώσεις, δέκα φορές το κόστος παραγωγής. Η διαφήμιση σχεδόν καθορίζει τι πωλείται και τι δεν πωλείται, όποιος δεν έχει πολλά χρήματα δεν μπορεί να κάνει διαφήμιση κανενός είδους για τα προϊόντα του κι ας είναι εξαιρετικά.
Μετά την τελευταία παγκόσμια σφαγή κατά την δεκαετία του '40, μας υποσχέθηκαν έναν κόσμο ειρήνης, μείωση της απόστασης μεταξύ πλουσίων και φτωχών και ότι οι πιο ανεπτυγμένοι θα βοηθούσαν τους λιγότερο ανεπτυγμένους. Όλα αποδείχθηκαν ένα τεράστιο ψέμα. Μας επέβαλαν μία παγκόσμια τάξη την οποία δεν μπορούμε να υποφέρουμε ούτε να αντέξουμε. Ο κόσμος οδηγείται σε αδιέξοδο.
Κανένα από τα χαρακτηριστικά αυτά στα οποία πιστεύαμε ότι βασιζόταν ο καπιταλισμός δεν υπάρχει· έτσι, δεν υπάρχει η θεωρία που διδάσκουν στον κόσμο τα Chicago Boys. Και από την άλλη, η θεωρία και η πράξη του σοσιαλισμού μένει να αναπτυχθούν και να καταγραφούν.
(...)
Βρίσκετε κάποια σχέση ανάμεσα στη φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και στην επιτάχυνση της καταστροφής του περιβάλλοντος;
Νομίζω ότι κάθε προσπάθεια για τη διάσωση του περιβάλλοντος είναι ασύμβατη με το οικονομικό σύστημα που έχει επιβληθεί στον κόσμο, αυτήν την ανελέητη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, με όσα επιβάλλει και με τους όρους με τους οποίους το ΔΝΤ θυσιάζει την υγεία, την παιδεία και την κοινωνική ασφάλιση δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Και με τον απάνθρωπο τρόπο με τον οποίο, μέσω της ελεύθερης αγοραπωλησίας συναλλάγματος ανάμεσα στα ισχυρά νομίσματα και στα αδύναμα νομίσματα του Τρίτου Κόσμου, αρπάζουν από τον τελευταίο τεράστια ποσά κάθε χρόνο.
Για να το πω με λίγα λόγια, νομίζω ότι η διάσωση του περιβάλλοντος είναι ασύμβατη με του ΠΟΥ, που είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε οι πλούσιες χώρες να μπορούν να εισβάλουν στον κόσμο με τα εμπορεύματά τους χωρίς κανέναν περιορισμό, και να καταστρέφουν τη βιομηχανική και αγροτική ανάπτυξη των φτωχών χωρών, χωρίς κανένα άλλο μέλλον πέρα από την παροχή πρώτων υλών και φτηνής εργατικής δύναμης· με τη NAFTA (Ζώνη Ελεύθερου Εμπορίου της Αμερικής) και άλλες συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου ανάμεσα στους καρχαρίες και στις σαρδέλες· με το τερατώδες εξωτερικό χρέος, που μερικές φορές απορροφά ακόμα και το 50% των εθνικών προϋπολογισμών, εντελώς αδύνατον να πληρωθεί στις σημερινές συνθήκες· με την κλοπή εγκεφάλων, το σχεδόν ολοκληρωτικό μονοπώλιο της πνευματικής ιδιοκτησίας και την καταχρηστική και δυσανάλογη χρήση των πλουτοπαραγωγικών και ενεργειακών πηγών του πλανήτη.
Ο κατάλογος των αδικιών θα ήταν ατελείωτος. Η άβυσσος βαθαίνει, η λεηλασία είναι μεγαλύτερη...
(...)
Πρέπει να χάσουμε τις ελπίδες μας για το ανθρώπινο ον; Ή μπορούμε ακόμα να διατηρήσουμε μια μικρή ελπίδα στην ικανότητά του να σταματήσει την πορεία προς την άβυσσο;
Σήμερα γνωρίζουμε τι συμβαίνει. Κατά την άποψή μου, δεν υπάρχει πιο επείγον καθήκον από τη δημιουργία μιας καθολικής συνείδησης, την προώθηση του προβλήματος στη μάζα των δισεκατομμυρίων ανδρών και γυναικών όλων των ηλικιών, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, που κατοικούν στον πλανήτη. Οι αντικειμενικές συνθήκες και τα βάσανα που υφίσταται η τεράστια πλειονότητα τους δημιουργούν τις υποκειμενικές συνθήκες για το έργο της συνείδησης. Όλα σχετίζονται μεταξύ τους: αναλφαβητισμός, ανεργία, φτώχεια, πείνα, ασθένειες, έλλειψη πόσιμου νερού, κατοικιών, ηλεκτρικού· ερημοποίηση, αλλαγή κλίματος, εξαφάνιση των δασών, πλημμύρες, κυκλώνες, ξηρασίες, διάβρωση των εδαφών, αποσάθρωση, λοιμοί και άλλες τραγωδίες που γνωρίζετε καλά.
Τι αποτέλεσμα πετύχαμε μετά τη Διάσκεψη του Ρίο το 1992; Σχεδόν κανένα. Αντίθετα. Ενώ το Πρωτόκολλο του Κυότο είναι θύμα ενός αλαζονικού μποϋκοτάζ, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, πολύ μακριά από το να μειωθούν, αυξήθηκαν κατά 9%· και στη χώρα που μολύνει περισσότερο -τις Ηνωμένες Πολιτείες- κατά 18%! Οι θάλασσες και οι ποταμοί είναι σήμερα πιο δηλητηριασμένοι από το 1992· δεκαπέντε εκατομμύρια εκτάρια δασών καταστρέφονται κάθε χρόνο, σχεδόν τέσσερις φορές η επιφάνεια της Ελβετίας...
Η ανθρώπινη κοινωνία διέπραξε κολοσσιαία λάθη και εξακολουθεί να τα διαπράττει, αλλά εγώ είμαι βαθύτατα πεπεισμένος ότι το ανθρώπινο ον είναι ικανό να συλλάβει τις ευγενέστερες ιδέες, να φιλοξενήσει τα πιο γενναιόδωρα αισθήματα και, ξεπερνώντας τα πανίσχυρα ένστικτα που του επέβαλε η φύση, είναι ικανό να δώσει τη ζωή του γι' αυτό που νιώθει και γι' αυτό που σκέφτεται. Το απέδειξε πολλές φορές στη διάρκεια της ιστορίας.
(...)
Λέτε ότι αυτή η Επανάσταση δεν έχει εξαντληθεί;
Δεν έχουμε τελειώσει ούτε κατά διάνοια. Ζούμε στην καλύτερη εποχή της ιστορίας μας και αυτήν που προσφέρει περισσότερες ελπίδες για όλα και το βλέπετε παντού. Ασφαλώς, και σωστά, θα ήμουν διατεθειμένος να δεχτώ την κριτική ότι διαπράξαμε ορισμένα λάθη ιδεαλισμού, ίσως θελήσαμε να προχωρήσουμε υπερβολικά γρήγορα, ίσως υποτιμήσαμε δυνάμεις, το βάρος των συνηθειών κι αυτά. Αλλά καμία χώρα δεν αντιμετώπισε κανέναν εχθρό τόσο ισχυρό, τόσο πλούσιο, το μηχανισμό δημοσιότητας που διαθέτει, τον αποκλεισμό του, μια κατάρρευση του σημείου στήριξης. Εξαφανίστηκε η ΕΣΣΔ και μείναμε μόνοι μας και δεν ταλαντευτήκαμε. Ναι, μας συνόδευσε το μεγαλύτερο μέρος του λαού, δεν σας λέω όλος, γιατί ορισμένοι αποθαρρύνονται, αλλά εμείς γίναμε μάρτυρες των πραγμάτων που έκανε αυτή η χώρα, πώς αντιστάθηκε, πώς προχωράει, πώς μειώνεται η ανεργία, πώς αυξάνεται η συνείδηση.
Δεν πρέπει να μετράτε τις εκλογές μας με τον αριθμό των ψήφων. Εγώ τις μετράω με το βάθος των συναισθημάτων, με τη ζεστασιά, το βλέπω εδώ και πολλά χρόνια. Ποτέ δεν είδα τα πρόσωπα πιο γεμάτα ελπίδα, με περισσότερη υπερηφάνεια. Σταδιακά συσσωρεύονταν αυτά, Ραμονέ."
Η σκέψη του Κομαντάντε, όπως αυτή αναπτύσσεται καθ' όλη τη διάρκεια των συνεντεύξεων, με έκανε να νιώσω πολλά. Κυρίως μικρή. Και ντροπή -από αυτή που σε κάνει να σκύβεις το κεφάλι για να σκεφτείς. Και να αποφασίσεις. Πού στέκεσαι.
Friday, 7 September 2007
Thursday, 6 September 2007
Maestro's roots
Σήμερα έφυγε ο "maestro". Αυτό για καλό κατευόδιο...
Sepultura & Luciano Pavarotti - "Roots Bloody Roots"
Sepultura & Luciano Pavarotti - "Roots Bloody Roots"
Monday, 3 September 2007
Μάθε τέχνη κι άστηνε κι άμα φρικάρεις πιάστηνε
Μου προσάπτουν φίλοι κι αγαπημένα πρόσωπα ότι είμαι απαισιόδοξη όσο δεν πάει. Τέρμα λέμε! Το μυαλό μου παίρνει χίλιες στροφές το δευτερόλεπτο όταν είναι να φαντασιωθεί πατατράκ. Μετά το σημερινό, όμως, όχι πια! Θα αλλάξω -τα σημάδια το επιβάλλουν.
Πάντα, λοιπόν, ήμουν αυτό το αψυχολόγητο ον που σπούδαζε κάτι που μισούσε, πούλαγε το παραμύθι (στον εαυτό του και τους άλλους) ότι το κάνει σε περίπτωση που όλα πάνε στραβά να έχει ένα χαρτί στα χέρια του αλλά απλά και τότε θα επέλεγε να σερβίρει καφέδες αντί να ασκήσει αυτό που σπούδασε -νομικά δηλαδή. Άκρατη απογοήτευση όταν τέλειωσα -μετά τον ενθουσιασμό και το ξαλάφρωμα για την ακρίβεια- πως έφαγα τα χρόνια μου πάνω από μαλακίες, πως έγραφα πράγματα που μισώ, πως όλη αυτή η γνώση πάει χαμένη στο κεφάλι ενός ατόμου που θέλει να ξεχάσει κ.ο.κ. Πλάνην οικτρά επλανήθην φίλοι μου και σήμερα είμαι εδώ να σας σώσω -αφού έσωσα εμένα δηλαδή πρώτα! Σταματήστε να ασχολείστε με μαλακίες -με το μπαρδόν κιόλας- φωτιές, περιβάλλον που καταστρέφεται, ζωές που χάνονται, οικονομία που παραπαίει κι ελάτε να ασχοληθούμε όλοι μαζί με κάτι τεράστιο!
Ladies and gentlemen...
Η χώρα μας καλείται να ανταπεξέλθει σε καιρούς χαλεπούς, τα δημοκρατικά αισθήματά μας καταπατώνται βάναυσα και μία άξια συντρόφισσα και αγωνίστρια του δημοκρατικού μετώπου υφίσταται τη μεγαλύτερη αδικία. Κυρίες και κύριοι, όσο κι αν δεν θέλουμε να παραδεχτούμε τι έχει γίνει, ω ναι!, για μία και μοναδική φορά ένα άρθρο του Συντάγματος εφαρμόστηκε κατά γράμμα στην περίπτωση της Φώφης Γεννηματά! Τόσοι αγώνες, τόσες αιματοχυσίες, τόσες κομπίνες, τόσα καρτέλ, τόσα αυθαίρετα, τόσες μίζες, τόσες υποκλοπές για να βγει το τσουτσέκι ο Άρειος Πάγος να εφαρμόσει ένα άρθρο ενός κειμένου το οποίο κανείς δεν καταλάβαινε τι έλεγε όταν το ψήφιζε!!
Την ίδια στιγμή που όλοι εμείς κινούμαστε ανέμελοι στον μικρόκοσμό μας, απασχολημένοι με ανόητα θέματα όπως το να βγάλουμε το ψωμί μας να ζήσουμε, να σώσουμε το τομάρι μας από την επόμενη σπίθα που θα ανάψει δίπλα στο εύφλεκτο μαλλί μας, να γλιτώσουμε από την αφηνιασμένη τροχαία η οποία έχει επιδοθεί στο να πιάσει τους στόχους πριν κλείσει το 2007 ώστε όλοι να λάβουν bonus, να μην πεθάνουμε από ό,τι αναπνέουμε και τρώμε τον επόμενο μήνα... Την ίδια στιγμή, αγαπημένοι μου, ένας συνάνθρωπός μας επιχειρείται να παραγκωνιστεί από τον στίβο της πολιτικής - μάσας - από – όλες - τις – θέσεις - που - είναι - δυνατό. Αυτό δεν θα περάσει έτσι! Δεν θα το αφήσουμε εμείς! Εμείς οι πολίτες μιας δημοκρατίας που τα τελευταία τριάντα και βάλε χρόνια σέβεται τον εαυτό της τόσο ώστε να τους βολεύει όλους -κι αυτούς που δεν βολεύονται τους κάνει παρκετέζα για να γυαλίζουν τα πατώματα των δημοκρατικών μεγάρων!
Φτάνει πια! Τέτοια κατάφωρη καταπάτηση του δημοκρατικού μας φρονήματος δεν έχω ξαναδεί ή ακούσει -εγώ τουλάχιστον- αγαπητοί μου φίλοι. Είναι σαν να ξυπνάς ένα πρωί κι ο ήλιος να ανατέλλει από την δύση. Έχεις δουλέψει σκληρά με τον εαυτό σου, έχεις πειστεί ότι ο μόνος που έχει μία κάποια αίσθηση δικαίου είναι το μωρό που γρατζουνά το άλλο μωρό επειδή του πήρε το τραινάκι του, έχεις πιστέψει ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ να εφαρμόσεις κάποιον από τους νόμους που κυκλοφορούν σαν τις χελώνες στο ρεύμα του Ατλαντικού, είσαι πεπεισμένος πως συμμετέχεις σε έναν άτυπο διαγωνισμό ποιος θα καταφέρει να καταλύσει τα περισσότερα άρθρα του Συντάγματος σε μία μόνο μέρα και να γίνει πρόεδρος ταυτόχρονα (οπουδήποτε) κι εκεί... Μπαμ! Έρχεται φασιστικά ο Άρειος Πάγος και τα ισοπεδώνει όλα! (Γιατί νομίζατε ότι λέγεται “Άρειος”; Τις γνωστές παπαριές πιστεύατε επειδή σας τις έμαθαν στο σχολείο κι εσείς, ε;)
Καταγγέλλω την κατάφωρη παραβίαση της δημοκρατικής συνείδησης του ελληνικού λαού από την συνταγματική απόφαση περί ασυμβίβαστου της Φώφης Γεννηματά! Καταγγέλλω την πραξικοπηματική συμπεριφορά του ελληνικού λαού το 1975 όταν με δημοψήφισμα κατοχύρωνε το Σύνταγμά του!
Προτείνω την καταδίκη όλων όσοι συμμετείχαν τότε στο δημοψήφισμα! Προτείνω τον Νομάρχη Θεσσαλονίκης για το αντίστοιχο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. -και χωρίς πολλά πολλά γιατί είναι βόρειος λέμε κι όποιος γουστάρει να του ζητήσει τα ρέστα αν του κοτάει ας μεριάσει! Προτείνω ο επόμενος λόγος της Αλέκας να λάβει χώρα σε ένα καφενείο στο Βλαδιβοστόκ όπου -αυτήν τη φορά- πάνω από την φραπεδιέρα (την οποία θα προσφέρει η ίδια σε ένδειξη αλτρουιστικών συναισθημάτων θέλοντας να διαδώσει την ελληνική αντίληψη της κομμούνας) θα βρίσκονται αναρτημένες σε πρώτο πλάνο μία αφίσα του Στάλιν και μία του προέδρου του Αρείου Πάγου! Προτείνω στο ψηφοδέλτιο του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ να μπει ο βασιλικός της γλάστρας που πόζαρε μπροστά από τον Αλαβάνο στην ομιλία τού Θησείου -προβάλλοντας έτσι εκτός από σαφέστατο οικολογικό μήνυμα και την καταγγελία της προσπάθειας αλλαγής από δημοκρατία σε βασιλεία την οποία επεχείρησε ο Άρειος Πάγος. (Για τους άλλους δύο δεν μιλάω -δεν μου το επιτρέπει η ελάχιστη σοβαρότητα που μου έχει απομείνει αυτήν τη στιγμή ακέραια.)
(Κι όλα αυτά αγαπημένοι μου φίλοι, κυρίες και κύριοι, δεν θα μπορούσα να τα αντιληφθώ τόσο ξεκάθαρα και να τα μεταφέρω και σε εσάς ώστε να σας κάνω να ξυπνήσετε, αν δεν είχα σπουδάσει αυτό που μισώ.)
Βγείτε, λοιπόν, στους δρόμους. Σκίστε τα ιμάτια σας γιατί ζούμε στην εποχή του παραλόγου όπου κάποιος – ο οποιοσδήποτε- τολμά να τηρήσει το γράμμα του νόμου! Σας καλώ όλους σε αυθόρμητη σιωπηρή διαμαρτυρία έξω από τα ανάκτορα -ω! συγγνώμη, την Βουλή εννοούσα- προς υπεράσπιση των εγγενών μας δικαιωμάτων ως πολίτες μίας νεο-μικρο-πλουτο-καπιταλο-δημοκρατίας!
Ελάτε να βροντοφωνάξουμε όλοι μας, δια της σιωπής μας, πως ΟΧΙ! Το δικαίωμα στη λαμογιά, στην παρανομία, στην αδιαφορία, στον τραμπουκισμό, στο φακέλωμα, στο φακελάκι, στην εκμετάλλευση, στον ρατσισμό, στην καταστροφή της χώρας, στην καταπάτηση κάθε δικαιώματος άλλου ανθρώπου είναι ΒΑΣΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ! ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΤΕ ΑΜΕΤΟΧΟΙ! ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΦΟΡΑ ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ! (Και φορέστε μαύρα.)
Υ.Γ.: Ε, ΑΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ κύριοι πάσης εξουσίας! Άει στο διάολο που την ώρα που άνθρωποι κηδεύονται, το οξυγόνο και η ομορφιά εξαφανίζονται, άνθρωποι μένουν χωρίς σπίτι και δουλειά χρησιμοποιείτε ένα τόσο μα τόσο φτηνό τέχνασμα για να στρέψετε το ενδιαφέρον του κόσμου στο γαμοψηφοδέλτιό σας και την παπαροθέση σας. Άει στο διάολο, που είστε τόσο ξεφτίλες που με ό,τι και να καταπιαστείτε μας αφήνετε μόνο δυο δρόμους αντίδρασης. Την αηδία και οργή ή την ιλαρότητα μόνο και μόνο για να μην φρικάρουμε κι άλλο. ΑΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ.
Υ.Γ. 2: Είναι από τις σπάνιες φορές που ασχολούμαι με κάποιο κόμμα ή πολιτικό πρόσωπο. Δεν μου αρέσει, πάω να πιω βυσσινάδα να μου φύγει η αναγούλα, αλλά πραγματικά το βρίσκω εξοργιστικό αυτό που συμβαίνει. Συγχωρήστε μου την παρέκκλιση αυτή -εγώ δεν ξέρω αν μπορώ. Δεν έχει να κάνει, όμως, με τα συγκεκριμένα πρόσωπα και κόμματα -γνωρίζω καλά πως κάθε νόμος υπάρχει μόνο και μόνο για μαντρώνει τους πολλούς και να αφήνει το πραθυράκι ανοιχτό για τους λίγους, κάτι το οποίο αυτοί οι λίγοι (;) φροντίζουν να κάνουν συνέχεια. Το timing όμως (μετά από όλη αυτήν την καταστροφή) και το εξώφθαλμο της κοροϊδίας είναι αυτό που το κάνει τραγικό όλο αυτό. Θα ήθελα να είναι κωμικοτραγικό. Πολύ φοβάμαι πως είναι μόνο το δεύτερο. Άντε, καλή εβδομάδα!
Πάντα, λοιπόν, ήμουν αυτό το αψυχολόγητο ον που σπούδαζε κάτι που μισούσε, πούλαγε το παραμύθι (στον εαυτό του και τους άλλους) ότι το κάνει σε περίπτωση που όλα πάνε στραβά να έχει ένα χαρτί στα χέρια του αλλά απλά και τότε θα επέλεγε να σερβίρει καφέδες αντί να ασκήσει αυτό που σπούδασε -νομικά δηλαδή. Άκρατη απογοήτευση όταν τέλειωσα -μετά τον ενθουσιασμό και το ξαλάφρωμα για την ακρίβεια- πως έφαγα τα χρόνια μου πάνω από μαλακίες, πως έγραφα πράγματα που μισώ, πως όλη αυτή η γνώση πάει χαμένη στο κεφάλι ενός ατόμου που θέλει να ξεχάσει κ.ο.κ. Πλάνην οικτρά επλανήθην φίλοι μου και σήμερα είμαι εδώ να σας σώσω -αφού έσωσα εμένα δηλαδή πρώτα! Σταματήστε να ασχολείστε με μαλακίες -με το μπαρδόν κιόλας- φωτιές, περιβάλλον που καταστρέφεται, ζωές που χάνονται, οικονομία που παραπαίει κι ελάτε να ασχοληθούμε όλοι μαζί με κάτι τεράστιο!
Ladies and gentlemen...
Η χώρα μας καλείται να ανταπεξέλθει σε καιρούς χαλεπούς, τα δημοκρατικά αισθήματά μας καταπατώνται βάναυσα και μία άξια συντρόφισσα και αγωνίστρια του δημοκρατικού μετώπου υφίσταται τη μεγαλύτερη αδικία. Κυρίες και κύριοι, όσο κι αν δεν θέλουμε να παραδεχτούμε τι έχει γίνει, ω ναι!, για μία και μοναδική φορά ένα άρθρο του Συντάγματος εφαρμόστηκε κατά γράμμα στην περίπτωση της Φώφης Γεννηματά! Τόσοι αγώνες, τόσες αιματοχυσίες, τόσες κομπίνες, τόσα καρτέλ, τόσα αυθαίρετα, τόσες μίζες, τόσες υποκλοπές για να βγει το τσουτσέκι ο Άρειος Πάγος να εφαρμόσει ένα άρθρο ενός κειμένου το οποίο κανείς δεν καταλάβαινε τι έλεγε όταν το ψήφιζε!!
Την ίδια στιγμή που όλοι εμείς κινούμαστε ανέμελοι στον μικρόκοσμό μας, απασχολημένοι με ανόητα θέματα όπως το να βγάλουμε το ψωμί μας να ζήσουμε, να σώσουμε το τομάρι μας από την επόμενη σπίθα που θα ανάψει δίπλα στο εύφλεκτο μαλλί μας, να γλιτώσουμε από την αφηνιασμένη τροχαία η οποία έχει επιδοθεί στο να πιάσει τους στόχους πριν κλείσει το 2007 ώστε όλοι να λάβουν bonus, να μην πεθάνουμε από ό,τι αναπνέουμε και τρώμε τον επόμενο μήνα... Την ίδια στιγμή, αγαπημένοι μου, ένας συνάνθρωπός μας επιχειρείται να παραγκωνιστεί από τον στίβο της πολιτικής - μάσας - από – όλες - τις – θέσεις - που - είναι - δυνατό. Αυτό δεν θα περάσει έτσι! Δεν θα το αφήσουμε εμείς! Εμείς οι πολίτες μιας δημοκρατίας που τα τελευταία τριάντα και βάλε χρόνια σέβεται τον εαυτό της τόσο ώστε να τους βολεύει όλους -κι αυτούς που δεν βολεύονται τους κάνει παρκετέζα για να γυαλίζουν τα πατώματα των δημοκρατικών μεγάρων!
Φτάνει πια! Τέτοια κατάφωρη καταπάτηση του δημοκρατικού μας φρονήματος δεν έχω ξαναδεί ή ακούσει -εγώ τουλάχιστον- αγαπητοί μου φίλοι. Είναι σαν να ξυπνάς ένα πρωί κι ο ήλιος να ανατέλλει από την δύση. Έχεις δουλέψει σκληρά με τον εαυτό σου, έχεις πειστεί ότι ο μόνος που έχει μία κάποια αίσθηση δικαίου είναι το μωρό που γρατζουνά το άλλο μωρό επειδή του πήρε το τραινάκι του, έχεις πιστέψει ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ να εφαρμόσεις κάποιον από τους νόμους που κυκλοφορούν σαν τις χελώνες στο ρεύμα του Ατλαντικού, είσαι πεπεισμένος πως συμμετέχεις σε έναν άτυπο διαγωνισμό ποιος θα καταφέρει να καταλύσει τα περισσότερα άρθρα του Συντάγματος σε μία μόνο μέρα και να γίνει πρόεδρος ταυτόχρονα (οπουδήποτε) κι εκεί... Μπαμ! Έρχεται φασιστικά ο Άρειος Πάγος και τα ισοπεδώνει όλα! (Γιατί νομίζατε ότι λέγεται “Άρειος”; Τις γνωστές παπαριές πιστεύατε επειδή σας τις έμαθαν στο σχολείο κι εσείς, ε;)
Καταγγέλλω την κατάφωρη παραβίαση της δημοκρατικής συνείδησης του ελληνικού λαού από την συνταγματική απόφαση περί ασυμβίβαστου της Φώφης Γεννηματά! Καταγγέλλω την πραξικοπηματική συμπεριφορά του ελληνικού λαού το 1975 όταν με δημοψήφισμα κατοχύρωνε το Σύνταγμά του!
Προτείνω την καταδίκη όλων όσοι συμμετείχαν τότε στο δημοψήφισμα! Προτείνω τον Νομάρχη Θεσσαλονίκης για το αντίστοιχο ψηφοδέλτιο της Ν.Δ. -και χωρίς πολλά πολλά γιατί είναι βόρειος λέμε κι όποιος γουστάρει να του ζητήσει τα ρέστα αν του κοτάει ας μεριάσει! Προτείνω ο επόμενος λόγος της Αλέκας να λάβει χώρα σε ένα καφενείο στο Βλαδιβοστόκ όπου -αυτήν τη φορά- πάνω από την φραπεδιέρα (την οποία θα προσφέρει η ίδια σε ένδειξη αλτρουιστικών συναισθημάτων θέλοντας να διαδώσει την ελληνική αντίληψη της κομμούνας) θα βρίσκονται αναρτημένες σε πρώτο πλάνο μία αφίσα του Στάλιν και μία του προέδρου του Αρείου Πάγου! Προτείνω στο ψηφοδέλτιο του ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ να μπει ο βασιλικός της γλάστρας που πόζαρε μπροστά από τον Αλαβάνο στην ομιλία τού Θησείου -προβάλλοντας έτσι εκτός από σαφέστατο οικολογικό μήνυμα και την καταγγελία της προσπάθειας αλλαγής από δημοκρατία σε βασιλεία την οποία επεχείρησε ο Άρειος Πάγος. (Για τους άλλους δύο δεν μιλάω -δεν μου το επιτρέπει η ελάχιστη σοβαρότητα που μου έχει απομείνει αυτήν τη στιγμή ακέραια.)
(Κι όλα αυτά αγαπημένοι μου φίλοι, κυρίες και κύριοι, δεν θα μπορούσα να τα αντιληφθώ τόσο ξεκάθαρα και να τα μεταφέρω και σε εσάς ώστε να σας κάνω να ξυπνήσετε, αν δεν είχα σπουδάσει αυτό που μισώ.)
Βγείτε, λοιπόν, στους δρόμους. Σκίστε τα ιμάτια σας γιατί ζούμε στην εποχή του παραλόγου όπου κάποιος – ο οποιοσδήποτε- τολμά να τηρήσει το γράμμα του νόμου! Σας καλώ όλους σε αυθόρμητη σιωπηρή διαμαρτυρία έξω από τα ανάκτορα -ω! συγγνώμη, την Βουλή εννοούσα- προς υπεράσπιση των εγγενών μας δικαιωμάτων ως πολίτες μίας νεο-μικρο-πλουτο-καπιταλο-δημοκρατίας!
Ελάτε να βροντοφωνάξουμε όλοι μας, δια της σιωπής μας, πως ΟΧΙ! Το δικαίωμα στη λαμογιά, στην παρανομία, στην αδιαφορία, στον τραμπουκισμό, στο φακέλωμα, στο φακελάκι, στην εκμετάλλευση, στον ρατσισμό, στην καταστροφή της χώρας, στην καταπάτηση κάθε δικαιώματος άλλου ανθρώπου είναι ΒΑΣΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ! ΜΗΝ ΜΕΙΝΕΤΕ ΑΜΕΤΟΧΟΙ! ΑΥΤΗΝ ΤΗ ΦΟΡΑ ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ! (Και φορέστε μαύρα.)
Υ.Γ.: Ε, ΑΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ κύριοι πάσης εξουσίας! Άει στο διάολο που την ώρα που άνθρωποι κηδεύονται, το οξυγόνο και η ομορφιά εξαφανίζονται, άνθρωποι μένουν χωρίς σπίτι και δουλειά χρησιμοποιείτε ένα τόσο μα τόσο φτηνό τέχνασμα για να στρέψετε το ενδιαφέρον του κόσμου στο γαμοψηφοδέλτιό σας και την παπαροθέση σας. Άει στο διάολο, που είστε τόσο ξεφτίλες που με ό,τι και να καταπιαστείτε μας αφήνετε μόνο δυο δρόμους αντίδρασης. Την αηδία και οργή ή την ιλαρότητα μόνο και μόνο για να μην φρικάρουμε κι άλλο. ΑΕΙ ΣΤΟ ΔΙΑΟΛΟ.
Υ.Γ. 2: Είναι από τις σπάνιες φορές που ασχολούμαι με κάποιο κόμμα ή πολιτικό πρόσωπο. Δεν μου αρέσει, πάω να πιω βυσσινάδα να μου φύγει η αναγούλα, αλλά πραγματικά το βρίσκω εξοργιστικό αυτό που συμβαίνει. Συγχωρήστε μου την παρέκκλιση αυτή -εγώ δεν ξέρω αν μπορώ. Δεν έχει να κάνει, όμως, με τα συγκεκριμένα πρόσωπα και κόμματα -γνωρίζω καλά πως κάθε νόμος υπάρχει μόνο και μόνο για μαντρώνει τους πολλούς και να αφήνει το πραθυράκι ανοιχτό για τους λίγους, κάτι το οποίο αυτοί οι λίγοι (;) φροντίζουν να κάνουν συνέχεια. Το timing όμως (μετά από όλη αυτήν την καταστροφή) και το εξώφθαλμο της κοροϊδίας είναι αυτό που το κάνει τραγικό όλο αυτό. Θα ήθελα να είναι κωμικοτραγικό. Πολύ φοβάμαι πως είναι μόνο το δεύτερο. Άντε, καλή εβδομάδα!
Subscribe to:
Posts (Atom)
