Friday 7 September 2007

Κάστρο και οχυρό

Πάει καιρός τώρα που παλεύω πάνω από ένα γραφείο να οργανώσω τη σκέψη μου και να γράψω πανεπιστημιακές εργασίες με ημερομηνία λήξεως. Αντ' αυτού καταφέρνω άνετα, χωρίς να παρατηρείται το φαινόμενο να εμφανίζονται στους ώμους μου το αγγελάκι και το διαβολάκι, να διαβάσω οποιοδήποτε άλλο βιβλίο έχω στα χέρια μου και δεν εξυπηρετεί "ακαδημαϊκούς" σκοπούς. Παραμερίζω λοιπόν, για λίγο, τους συλλογισμούς για το νταντά, την μη λεκτική επικοινωνία, τον Foucault, τον Brecht και τον Beckett, τον Fellini και το "Oldboy" για να παραθέσω τα παρακάτω αποσπάσματα από το βιβλίο του Ιγνάσιο Ραμονέ, Εκατό ώρες με τον Φιντέλ: Βιογραφία σε δύο φωνές. Χωρίς σχολιασμό. Γιατί όταν κάποιος είναι "μικρός" δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που να μπορεί να πει και να εξυπηρετεί κάτι άλλο από τη ματαιοδοξία του.

"Αναρωτιέστε τι απέμεινε από τον καπιταλισμό. Νομίζετε ότι η παγκοσμιοποίηση καταστρέφει ακόμα και τον ίδιο τον καπιταλισμό;

Σήμερα δεν υπάρχει καπιταλισμός, δεν υπάρχει ανταγωνισμός. Σήμερα αυτό που υπάρχει είναι μονοπώλιο σε όλους τους μεγάλους τομείς. Υπάρχουν ορισμένοι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε διάφορες χώρες για την παραγωγή τηλεοράσεων ή υπολογιστών, ακόμη και αυτοκίνητα τις έβαλε να παράγουν η Διεθνής Τράπεζα, αλλά ο καπιταλισμός δεν υπάρχει πια.

Πεντακόσιες πολυεθνικές επιχειρήσεις εξουσιάζουν σήμερα το 80% της παγκόσμιας οικονομίας. Οι τιμές δεν είναι ανταγωνιστικές, οι τιμές στις οποίες πωλούνται, για παράδειγμα, τα φάρμακα εναντίον του AIDS... Τα φάρμακα αποτελούν μία από τις σειρές προϊόντων με τις πιο εξωφρενικά και παράλογα ακριβές τιμές του κόσμου, τα χρησιμοποιούν για να εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους· ένα φάρμακο που πουλάνε στον κόσμο έχει τιμή, σε πολλές περιπτώσεις, δέκα φορές το κόστος παραγωγής. Η διαφήμιση σχεδόν καθορίζει τι πωλείται και τι δεν πωλείται, όποιος δεν έχει πολλά χρήματα δεν μπορεί να κάνει διαφήμιση κανενός είδους για τα προϊόντα του κι ας είναι εξαιρετικά.

Μετά την τελευταία παγκόσμια σφαγή κατά την δεκαετία του '40, μας υποσχέθηκαν έναν κόσμο ειρήνης, μείωση της απόστασης μεταξύ πλουσίων και φτωχών και ότι οι πιο ανεπτυγμένοι θα βοηθούσαν τους λιγότερο ανεπτυγμένους. Όλα αποδείχθηκαν ένα τεράστιο ψέμα. Μας επέβαλαν μία παγκόσμια τάξη την οποία δεν μπορούμε να υποφέρουμε ούτε να αντέξουμε. Ο κόσμος οδηγείται σε αδιέξοδο.

Κανένα από τα χαρακτηριστικά αυτά στα οποία πιστεύαμε ότι βασιζόταν ο καπιταλισμός δεν υπάρχει· έτσι, δεν υπάρχει η θεωρία που διδάσκουν στον κόσμο τα Chicago Boys. Και από την άλλη, η θεωρία και η πράξη του σοσιαλισμού μένει να αναπτυχθούν και να καταγραφούν.

(...)

Βρίσκετε κάποια σχέση ανάμεσα στη φιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και στην επιτάχυνση της καταστροφής του περιβάλλοντος;

Νομίζω ότι κάθε προσπάθεια για τη διάσωση του περιβάλλοντος είναι ασύμβατη με το οικονομικό σύστημα που έχει επιβληθεί στον κόσμο, αυτήν την ανελέητη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, με όσα επιβάλλει και με τους όρους με τους οποίους το ΔΝΤ θυσιάζει την υγεία, την παιδεία και την κοινωνική ασφάλιση δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Και με τον απάνθρωπο τρόπο με τον οποίο, μέσω της ελεύθερης αγοραπωλησίας συναλλάγματος ανάμεσα στα ισχυρά νομίσματα και στα αδύναμα νομίσματα του Τρίτου Κόσμου, αρπάζουν από τον τελευταίο τεράστια ποσά κάθε χρόνο.

Για να το πω με λίγα λόγια, νομίζω ότι η διάσωση του περιβάλλοντος είναι ασύμβατη με του ΠΟΥ, που είναι σχεδιασμένη έτσι ώστε οι πλούσιες χώρες να μπορούν να εισβάλουν στον κόσμο με τα εμπορεύματά τους χωρίς κανέναν περιορισμό, και να καταστρέφουν τη βιομηχανική και αγροτική ανάπτυξη των φτωχών χωρών, χωρίς κανένα άλλο μέλλον πέρα από την παροχή πρώτων υλών και φτηνής εργατικής δύναμης· με τη NAFTA (Ζώνη Ελεύθερου Εμπορίου της Αμερικής) και άλλες συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου ανάμεσα στους καρχαρίες και στις σαρδέλες· με το τερατώδες εξωτερικό χρέος, που μερικές φορές απορροφά ακόμα και το 50% των εθνικών προϋπολογισμών, εντελώς αδύνατον να πληρωθεί στις σημερινές συνθήκες· με την κλοπή εγκεφάλων, το σχεδόν ολοκληρωτικό μονοπώλιο της πνευματικής ιδιοκτησίας και την καταχρηστική και δυσανάλογη χρήση των πλουτοπαραγωγικών και ενεργειακών πηγών του πλανήτη.

Ο κατάλογος των αδικιών θα ήταν ατελείωτος. Η άβυσσος βαθαίνει, η λεηλασία είναι μεγαλύτερη...

(...)

Πρέπει να χάσουμε τις ελπίδες μας για το ανθρώπινο ον; Ή μπορούμε ακόμα να διατηρήσουμε μια μικρή ελπίδα στην ικανότητά του να σταματήσει την πορεία προς την άβυσσο;

Σήμερα γνωρίζουμε τι συμβαίνει. Κατά την άποψή μου, δεν υπάρχει πιο επείγον καθήκον από τη δημιουργία μιας καθολικής συνείδησης, την προώθηση του προβλήματος στη μάζα των δισεκατομμυρίων ανδρών και γυναικών όλων των ηλικιών, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, που κατοικούν στον πλανήτη. Οι αντικειμενικές συνθήκες και τα βάσανα που υφίσταται η τεράστια πλειονότητα τους δημιουργούν τις υποκειμενικές συνθήκες για το έργο της συνείδησης. Όλα σχετίζονται μεταξύ τους: αναλφαβητισμός, ανεργία, φτώχεια, πείνα, ασθένειες, έλλειψη πόσιμου νερού, κατοικιών, ηλεκτρικού· ερημοποίηση, αλλαγή κλίματος, εξαφάνιση των δασών, πλημμύρες, κυκλώνες, ξηρασίες, διάβρωση των εδαφών, αποσάθρωση, λοιμοί και άλλες τραγωδίες που γνωρίζετε καλά.

Τι αποτέλεσμα πετύχαμε μετά τη Διάσκεψη του Ρίο το 1992; Σχεδόν κανένα. Αντίθετα. Ενώ το Πρωτόκολλο του Κυότο είναι θύμα ενός αλαζονικού μποϋκοτάζ, οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, πολύ μακριά από το να μειωθούν, αυξήθηκαν κατά 9%· και στη χώρα που μολύνει περισσότερο -τις Ηνωμένες Πολιτείες- κατά 18%! Οι θάλασσες και οι ποταμοί είναι σήμερα πιο δηλητηριασμένοι από το 1992· δεκαπέντε εκατομμύρια εκτάρια δασών καταστρέφονται κάθε χρόνο, σχεδόν τέσσερις φορές η επιφάνεια της Ελβετίας...

Η ανθρώπινη κοινωνία διέπραξε κολοσσιαία λάθη και εξακολουθεί να τα διαπράττει, αλλά εγώ είμαι βαθύτατα πεπεισμένος ότι το ανθρώπινο ον είναι ικανό να συλλάβει τις ευγενέστερες ιδέες, να φιλοξενήσει τα πιο γενναιόδωρα αισθήματα και, ξεπερνώντας τα πανίσχυρα ένστικτα που του επέβαλε η φύση, είναι ικανό να δώσει τη ζωή του γι' αυτό που νιώθει και γι' αυτό που σκέφτεται. Το απέδειξε πολλές φορές στη διάρκεια της ιστορίας.

(...)

Λέτε ότι αυτή η Επανάσταση δεν έχει εξαντληθεί;

Δεν έχουμε τελειώσει ούτε κατά διάνοια. Ζούμε στην καλύτερη εποχή της ιστορίας μας και αυτήν που προσφέρει περισσότερες ελπίδες για όλα και το βλέπετε παντού. Ασφαλώς, και σωστά, θα ήμουν διατεθειμένος να δεχτώ την κριτική ότι διαπράξαμε ορισμένα λάθη ιδεαλισμού, ίσως θελήσαμε να προχωρήσουμε υπερβολικά γρήγορα, ίσως υποτιμήσαμε δυνάμεις, το βάρος των συνηθειών κι αυτά. Αλλά καμία χώρα δεν αντιμετώπισε κανέναν εχθρό τόσο ισχυρό, τόσο πλούσιο, το μηχανισμό δημοσιότητας που διαθέτει, τον αποκλεισμό του, μια κατάρρευση του σημείου στήριξης. Εξαφανίστηκε η ΕΣΣΔ και μείναμε μόνοι μας και δεν ταλαντευτήκαμε. Ναι, μας συνόδευσε το μεγαλύτερο μέρος του λαού, δεν σας λέω όλος, γιατί ορισμένοι αποθαρρύνονται, αλλά εμείς γίναμε μάρτυρες των πραγμάτων που έκανε αυτή η χώρα, πώς αντιστάθηκε, πώς προχωράει, πώς μειώνεται η ανεργία, πώς αυξάνεται η συνείδηση.

Δεν πρέπει να μετράτε τις εκλογές μας με τον αριθμό των ψήφων. Εγώ τις μετράω με το βάθος των συναισθημάτων, με τη ζεστασιά, το βλέπω εδώ και πολλά χρόνια. Ποτέ δεν είδα τα πρόσωπα πιο γεμάτα ελπίδα, με περισσότερη υπερηφάνεια. Σταδιακά συσσωρεύονταν αυτά, Ραμονέ."

Η σκέψη του Κομαντάντε, όπως αυτή αναπτύσσεται καθ' όλη τη διάρκεια των συνεντεύξεων, με έκανε να νιώσω πολλά. Κυρίως μικρή. Και ντροπή -από αυτή που σε κάνει να σκύβεις το κεφάλι για να σκεφτείς. Και να αποφασίσεις. Πού στέκεσαι.

23 comments:

Helel Ben Sahar said...

Ο κομαντάντε "ζει".. Μα είναι άλλος..

Αυτός, είναι η σκιά του..
Αν όχι η κηλίδα του..
Η ματωμένη..

Κερνάω αψέντι..να ξεχαστείς..

π. said...

και επειδή και γω έχω το ίδιο πρόβλημα με τις ημερομηνίες λήξεως κάνοντας το κάθε "ακαδημαϊκά άσχετο" προτείνω το πάρα πολύ καλό "επαναστατικά και απελευθερωτικά κινήματα" του Ραφαηλίδη, με θέμα πολύ κοντινό σε αυτά που είπες..
να δούμε, ελπίζω να έχουν δίκιο γιατί η ερώτηση σχετικά με τις ελπίδες για το ανθρώπινο ον ολοένα και βαραίνει ασχφυχτικά..

Zaphod said...

Από θεωρία σκίζει πάντως. Στην πράξη έχει και η Κούβα τα θεματάκια της, αλλά το ελαφρυντικό πως επιζούν τόσα χρόνια κόντρα σε μια πανίσχυρη Αμερική είναι ισχυρότατο.

Πάντως από εμένα που χάζευα το διβεϊτ μάλλον καλύτερα πέρασες! :-)

love&kisses
zaphod


Υ.Γ.: Ο Ραφαηλίδης είναι όντως τρομερός.

industrialdaisies said...

@ helel ben sahar: Χμμμ... Αν εννοείς τον Τσε Γκεβάρα ως τον πραγματικό κομαντάντε έχω να πω πως σαφώς έδωσε την μάχη του, σαφώς σημάδεψε έναν κόσμο με τις πράξεις και τις ιδέες του αλλά είναι νεκρός εδώ και σαράντα χρόνια και δεν είναι απαραίτητο, τόσα χρόνια μετά, να αντιλαμβανόμαστε τους επαναστάτες με όρους μαρκετίστικους. Ποτέ δεν απέκλεισε η δράση του Γκεβάρα τη δράση του Κάστρο -ούτε το αντίστροφο. Τα υπόλοιπα είναι αστικοί μύθοι και μηντιακά κόλπα από τα οποία θρέφεται ένα ολόκληρο σύστημα.

Αν από την άλλη εννοείς ότι ο Κάστρο είναι κακή σκιά του εαυτού του... Χμ... Έχει πατήσει αισίως τα 80, επαναστατεί συνεχόμενα τα τελευταία πενήντα και βάλε χρόνια, διατηρεί έναν λαό με το ηθικό ψηλά και διακατέχεται από ένα επαναστατικό - πολιτικό- ανθρωπιστικό ήθος απαράμιλλο.

Καλοί οι μύθοι, ακόμα καλύτεροι οι θρύλοι αλλά -καλώς ή κακώς- σε αυτήν τη ζωή η πραγματικότητα των ιδεών και των πράξεων έχει σημασία. Και οι δύο τους -Castro και Guevara- είναι από τις περίτρανες αποδείξεις αυτού του πράγματος -μαζί με άλλους ακόμη.

Για αυτό σου λέω -όχι αψέντι, ένας καφές για εγρήγορση κι ένα καλοστριμμένο τσιγάρο για να ταξιδέψει η σκέψη είναι καλύτερα από τη λήθη! Καλωσήρθες! :)

π.: Έχω επιδοθεί σε μανιώδη ανάγνωση Ραφαηλίδη από το καλοκαίρι κι έπειτα!

Κι αυτήν την απάντηση του Κάστρο την έβαλα γιατί μου φάνηκε καταπληκτικό πώς ένας άνθρωπος ογδονταβάλε ετών, με όσα έχει δει κι έχει ζήσει κι ενώ βλέπει την κατάσταση από την "σκοτεινή γωνιά του πλανήτη", εν τούτοις έχει το θάρρος και την ομορφιά να απαντήσει κάτι τέτοιο... Καλό απόγευμα! :)

@ zaphod: Καλέ μου, αν μη τι άλλο όντως στον λόγο σκίζει ο Κάστρο! Δεινός ρήτορας και διανοητής!

Έχει, όμως, το φοβερό προτέρημα να πραγματοποιεί αυτό που πιστεύει -το έχει υποστηρίξει αυτό με ολόκληρη τη ζωή του. Και δεν είναι μόνο αυτό το βιβλίο που διάβαζα αυτές τις μέρες... Από όσα έχω διαβάσει, ό,τι διαφωνίες και να ακουστούν με το έργο του και τις επιλογές του, αν μη τι άλλο έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο που η συμπεριφορά του υποδεικνύει άλλο ήθος, άλλες ιδέες, άλλη κριτική σκέψη και ωριμότητα από αυτή που έχουμε συνηθίσει.

Και για τα προβλήματα της Κούβας; Εύκολο για όλους εμάς, και τους ιστορικούς και τους πολιτικούς ηγέτες και τους δημοσιογράφους και τον απλό κόσμο, να τονίζουμε "εξυπνακίστικα" αυτά που θεωρούμε λάθη του και να αμφισβητούμε τις πράξεις του. Όμως, μέσα στον χορό αλλιώς χορεύεις -κι αυτό δεν είναι δικαιολογία.

Κατάφερε να διατηρήσει την Κούβα προτεκτοράτο των ανθρώπων της, κι ας κινδύνευσε πολλές φορές να γίνει κάτι άλλο, να κάνει μεταρρυθμίσεις σε ένα κράτος που ουσιαστικά από αυτόν κι έπειτα έγινε ανεξάρτητο (ανεξάρτητο κονκισταδόρων, διδακτόρων κ.α.) να κάνει το λαό του να είναι υπερήφανος κι ας μην έχει πόρσε και βίλλες. Κι όσοι πιστεύουν αλλιώτικα φεύγουν, τραβάνε κατά Μαϊάμι μεριά, αποκτούν το δικό του american dream κι έπειτα πληρώνονται από αμερικανικά media να εξιστορήσουν το δράμα τους ή από αμερικανικές οργανώσεις να επιστρέψουν πίσω για να "λυτρώσουν" την πατρίδα τους από τον "τύρρανο".

Όντως, με τα δεδομένα του δυτικού κόσμου η Κούβα είναι πίσω, είναι "στερημένη". Πλούσια, όμως, σε πνεύμα και ψυχή. Κι αυτό δεν είναι διαφημιστικό τρικ. Το γνωρίζω από πρώτο χέρι...

Θα μπορούσαμε να μιλάμε ώρες και -προς θεού!- δεν "θεοποιώ" τον Κάστρο. Είναι, όμως, όπως και να το κάνουμε, ασύλληπτη για τα δεδομένα της μικροαστικής - δυτικότροπης - καταναλωτικής σκέψης μας η πορεία του στον κόσμο τούτο. Καλησπέρα και φιλιά! :)

industrialdaisies said...

@ zaphod: Εεεεεε, χμ χμ... "δικτατόρων" εννοούσα... (Ο καθένας με τα προβλήματά του! Χιχι) :)

Helel Ben Sahar said...

Μιλάς τόσο αποστειρωμένα..

Οι τοίχοι της Αβάνας μιλούν πιο λεύτερα..
"Τον έδωσες pobre madero"..
Ακόμα και σήμερα..

Ποιό "υψηλό ηθικό της Κούβας";
Ποιός "αστικός μύθος";
Ποιό "απαράμιλλο επαναστατικό - πολιτικό- ανθρωπιστικό ήθος";

Μιλάς τόσο σίγουρα..
Τόσο "χειρουργικά"..

Δε μυρίζω ιδρώτα στα κενά..
Δε ασθμαίνομαι πάθος..
Δεν ακούω χτυποκάρδι..

Μπορεί να υστερούν πια οι αισθήσεις μου..

Μπορεί να τα υπερκαλύπτει όλα ο βοή ενός πολύστροφου μυαλού..

Γι' αυτό σου λέω.. Αψέντι..

Niemandsrose said...

Συμπτώσεις. Τη περασμένη βδομάδα είδα το ρεπορτάζ χωρίς σύνορα όπου ο Ολιβερ Στόουν παίρνει συνέντευξη από Φιντέλ.
[http://video.google.co.uk/videoplay?docid=-3255297733105554666&hl=en-GB]
Ξεκαθάρισαν πράματα στο κεφάλι μου. Γοητεύτηκα, εντάξει.
Μετά, βάζει ο Νίκος Δήμου ερώτημα:
"- Ποιο πρόσωπο της πολιτικής μας ζωής (ασχέτως κόμματος και παράταξης) εκτιμάτε περισσότερο;"
Πιάνω αυτό το "μας", λέω "μας" δεν θα πει της Eλλάδας "μας" αλλά του κόσμου "μας" και απαντώ "ο Φιντέλ Κάστρο ίσως και πάλι με επιφύλαξη".
Την επόμενη μέρα τουλάχιστον τρία άτομα που επιτίθενται στο δικό μου blog και στο Doncat γιατί επέλεξα λέει ένα δικτάτορα.
Χθες βράδυ λοιπόν μιλάω με ένα φίλο μου που μόλις γύρισε από την Κούβα.
Όπου ψιθυρίζεται πως ο Κάστρο δε ζει πια, όπου ο κόσμος ζει στο όριο της φτώχειας, έχει δυο νομίσματα (το πέσος για Κουβανούς και το πέσος για τουρίστες). Προσπάθησα να τον ψήσω να ανοίξει blog, που είναι ο πιο κοσμοταξιδεμένος που έχω γνωρίσει προσωπικά.
Σήμερα εσύ γράφεις για τον Κάστρο.
Μα τι θέλω να πω;
Συμπτώσεις από τη μια, από την άλλη η αλήθεια και τα πολλά της πρόσωπα.
[δεν είναι σχόλιο να απαντήσεις. σκέτη φλυαρία είναι.]
φιλί

Anonymous said...

@Niemandsrose :
Νομίζω πως θα είχε πολύ ενδιαφέρον να ακούσουμε τι άλλα έχει να πει ο κοσμοταξιδεμένος φίλος σου.

@Industrial Daisies : Δεν ξέρω εάν ο Κάστρο έχει δίκιο περί καπιταλισμού, παγκοσμιοποίησης, περιβάλλον. Δεν ξέρω εάν, και κατά πόσο, οι Κουβανοί υποστηρίζουν τις ιδέες και τη στάση του. Εάν έχει όμως δίκιο τότε είναι πολύ πιθανό η επανάσταση να μην έχει εξαντληθεί. Ίσως η λέξη “επανάσταση” να μην εκφράζει σωστά αυτό που θα πρέπει να γίνει εάν έχει δίκιο. Άρα το βασικό μου ερώτημα είναι τι γίνεται εάν έχει δίκιο.

@Helel Ben Sahar : Δεν ξέρω πόσο μπορείς να πείσεις για τις απόψεις σου όταν δεν τις παραθέτεις.

Pan said...

"Αντ' αυτού καταφέρνω άνετα, χωρίς να παρατηρείται το φαινόμενο να εμφανίζονται στους ώμους μου το αγγελάκι και το διαβολάκι, να διαβάσω οποιοδήποτε άλλο βιβλίο έχω στα χέρια μου και δεν εξυπηρετεί "ακαδημαϊκούς" σκοπούς."

Βρε τι μου θυμίζει, θα σκάσω αν δεν το βρω...

Επί της ουσίας διαφωνώ σε πολλά, αλλά τέτοια ώρα, άσ'το καλύτερα.

Helel Ben Sahar said...

Δεν έχω σκοπό να πείσω κανέναν καλέ μου..
Έχω κοντά χέρια. Και κάθε μέρα τα πριονίζω και περισσότερο.. Δε φτάνω πια το δίκιο και το άδικο..
Το δόγμα και την πανάκεια..

Σπέρνω μόνο ζιζάνια..Αυτό μπορώ.. Για να τα θερίσω/εις..
Να σκεφτω/είς..
Να ψάξω/εις..

Ας χαλαρώσουμε λίγο τα εγώ μας..

Η επανάσταση, δεν εξαντλείται ποτέ..Δεν γίνεται να εξαντληθεί όταν υπάρχουν όνειρα τα οποία ξεπερνούν αυτόν ή αυτους που τα βλέπουν..Όταν η δεξαμενή του συλλογικού ασυνείδητου υπερχειλίζει από φωνές και θέλω..

Αρχίζω και γίνομαι βαρετός..
Σιωπή..

R2-D2 said...

Χε, χε... Αυτό το διαβολάκι που εμφανίζεται τις πιο ακατάλληλες ώρες (εργασιών, εξεταστικής, υποχρεώσεων γενικά) έχει πάντα ακαταμάχητες προτάσεις!!! Μετά βέβαια τρέχουμε και δεν φτάνουμε...

industrialdaisies said...

@ helel ben sahar: Εδώ μέσα με απασχολούν οι προσωπικές απόψεις όσων μου κάνουν την τιμή να σχολιάσουν. Όχι οι προσωπικές επιθέσεις.

@ niemandsrose: Ε, όχι και να μην απαντήσω, εδώ τίθενται θέματα! Στηρίζω -two thumbs up- την πρόσκληση-παράκληση του paneri να μοιραστεί ο φίλος σου περισσότερα και μαζί μας, αν θέλει, για την εμπειρία του στην Κούβα.

Κατά δεύτερον, οι επιθέσεις για μία άποψη που διατύπωσες σε άλλο blog, ε, αν μη τι άλλο, μιλάνε από μόνες τους για τους γράφοντες...

Κατά τρίτον, και κυριότερο για εμένα, όντως τίθεται το θέμα του κατά πόσο ο Κάστρο είναι δικτάτορας ή κάτι άλλο, απροσδιόριστο -ήρωας π.χ. για τους θαυμαστές του. Από τη φύση μου λαμβάνω αποστάσεις από κάθε είδους εξουσία -τον συγκεντρωτισμό και την υπεροχή της. Σε οποιοδήποτε πολιτικό σύστημα, από την ξεφτισμένη “αστική” (λέμε τώρα) δημοκρατία της Δύσης έως τις δικτατορίες τύπου Πινοσέτ ή Στάλιν, πάντα απαντάται μία κεντρική εξουσιαστική αρχή η οποία θρονιάζεται εμφανώς και διατάζει. Στο κλασσικό νιτσεϊκό δίλημμα και την απάντηση που δίνει ο ίδιος ο Νίτσε συμφωνώ αλλά με αποστροφή. Η ιστορία κινείται από τους ηγέτες και οι μάζες είναι εκεί απλά για να τους αναδείξουν -αυτό όμως είναι άλλη τεράστια συζήτηση που δεν διανοούμαι να την επιχειρήσω στον χώρο των blogs.

Άρα, εκ των πραγμάτων, όταν εγώ μιλάω για εξουσία μιλάω για κάτι που εκ φύσεως μου είναι, μάλλον, ειδεχθές. Επίσης, στην περίπτωση Κάστρο, είναι νομίζω προφανές ότι δεν έχουμε να κάνουμε με έναν δικτάτορα τύπου Στάλιν. Μιλάμε για κάτι άλλο εδώ. Έναν άνθρωπο που η πειθαρχία και το όραμα της Επανάστασης τον οδηγούν στον συγκεντρωτισμό της εξουσίας -τώρα με πόσο “εκδημοκρατισμένα” μέσα γίνεται αυτό δεν νομίζω ότι θα το μάθουμε ποτέ, στην περίπτωση της Κούβας συγκρούεται η δυτική προπαγάνδα με την “καστρική”. Ο ίδιος είπε κάποτε “Η ιστορία θα με κρίνει” σε μία, ομολογουμένως, μεγαλόστομη δήλωσή του. Όμως, όντως, σε αυτά τα θέματα τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους. Μπορεί πενήντα χρόνια από τώρα η Κούβα να είναι το προπύργιο του “υπαρκτού καπιταλισμού” (χιχι) αλλά όλοι οι Κουβανοί να έχουν πλέον άλλο επίπεδο διαβίωσης.

Ποιος αποφασίζει σε αυτήν τη ζυγαριά τι είναι σημαντικότερο -η ανεξαρτησία ή η άνετη διαβίωση; Έχω μία άποψη για τον εαυτό μου η οποία όμως δεν έχει κανένα άλλο επιχείρημα πέραν του ότι εμένα μου πάει καλύτερα σύμφωνα με τον χαρακτήρα μου. Οπότε, ναι. Είναι όλες αυτές οι απόψεις οι όψεις του ίδιου φαινομένου. Η ερμηνεία διαφέρει ανάλογα με τον ερμηνευτή. Καλημέρα και καλό Σάββατο! :)

@ paneris: Καλέ μου, ο Κάστρο ο ίδιος κάποτε δήλωσε ότι απέναντι στον καπιταλισμό το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε έως ότου καταρρεύσει -κάτι που κατά την δική του άποψη θα συμβεί λόγω της παγκοσμιοποίησης. Αν ρωτάς την δική μου άποψη για το τι πιστεύω, κατ' αρχήν να σου πω ότι αν είχα τέτοιες απαντήσεις και λύσεις δεν θα καθόμουν με τρεις κι εξήντα σε ένα μέρος ούτε θα έγραφα εδώ -μάλλον θα είχα αντιδράσει καπιταλιστικά και θα εξέδιδα κανένα βιβλίο (:pppp).

Στα σοβαρά, όμως, να σου απαντήσω ότι δεν έχω ιδέα αν ο Κάστρο στην συγκεκριμένη περίπτωση ομιλεί περί “επανάστασης” με την έννοια του ένοπλου αγώνα. Νομίζω δεν το κάνει. Είναι αρκετά οξυδερκής και κατατοπισμένος ώστε να το γνωρίζει αυτό. Νομίζω ότι εννοεί, σε αρχικό στάδιο, την αντίσταση του μυαλού και της συνείδησης απέναντι στον καπιταλισμό και την παγκοσμιοποίηση. Το μετά δεν νομίζω ότι το έχει φανταστεί -ή τουλάχιστον δεν μιλά για αυτό.

Από την άλλη, η δική μου πεποίθηση -ή έστω ελπίδα, αν προτιμάς- είναι ότι ο καπιταλισμός και η παγκοσμιοποίηση όντως θα καταρρεύσουν, όπως κι όλα τα προγενέστερα οικονομικά-πολιτικά συστήματα τα οποία από καλογραμμένα θεωρητικά χαρτιά στην πράξη αποδείχτηκαν άνθρακας. Μιλάμε για βαθύτατα “αντιανθρωπιστικά” κι “αντιανθρώπινα” συστήματα τα οποία μοιραία -ελπίζω- θα φέρουν αντιμέτωπους τους πολλούς με τους λίγους. Σαφώς, όμως, πλέον δεν μιλάμε για νίκες ή ήττες με βάση την αριθμητική υπεροχή -οι μάχες δεν δίνονται στον δρόμο με αξίνες.

Νομίζω ότι θα βρεθούμε ενώπιον ενός νέου τύπου επανάστασης -μία επανάσταση όχι εναντίον προσώπων (τα οποία άλλωστε είναι αόρατη καφκική τύπου εξουσία κι όχι γνωστοί προύχοντες) αλλά εναντίον πολιτισμών (σε πρώτη φάση) και εναντίον του κυρίαρχου πολιτισμού σε δεύτερη -και κυρίως του καθολικού ηλεκτρονικού πολιτισμού. Για να φτάσουμε εκεί τι χρειάζεται;

Θα υποστήριζα την τέχνη, την παιδεία εν γένει -αφήνοντας έξω την εκπαίδευση η οποία πλέον είναι συνώνυμο του καπιταλισμού. Πού τη βρίσκει ο άνθρωπος αυτή; Αυτό είναι καλό ερώτημα. Αν βασιζόμαστε μόνο στις αγνές προθέσεις των ανθρώπων ή στην ευτυχή συγκυρία να πάρουν συγκεκριμένους δρόμους μάλλον ποντάρουμε στον νόμο των πιθανοτήτων. Αν από την άλλη το θεωρήσω ουτοπία τότε θα το ρίξω στο ποτό και το ζαμανφού (sic) αναστοχαζόμενη φανταστικά περιστατικά.

Έτσι, πιστεύω, ότι ίσως η αφορμή καταλήξει να είναι από αυτές τις συνηθισμένες της ιστορίας. Η εξαθλίωση μεγάλης μερίδας του πληθυσμού, η οικονομική αντιπαλότητα διαφορετικών χωρών, το μείγμα πολιτισμών που δεν αντέχουν να συμβιώνουν σε τόσο κοντινές αποστάσεις ή κάτι άλλο.

Τελικά, όμως, κάθε φορά που το σκέφτομαι, πιστεύω ότι ο άνθρωπος δεν θα προλάβει να τα κάνει αυτά. Η φύση έχει δρομολογήσει εκδίκηση. Κι ο άνθρωπος ακόμη χαζεύει το καινούριο του παιχνίδι ενώ εκείνη ήδη βρίσκεται πίσω από την πλάτη του με νύχια γαμψά... Εσύ, έχεις κάποια άλλη ιδέα; Καλημέρα! :)

@ pan: Όχι, πες μου τι σου θυμίζει γιατί αδυνατώ να φανταστώ... :pppppp

Επί της ουσίας, επειδή δεν φάνηκε από όσα είχα γράψει μέχρι την στιγμή που έκανες σχόλιο, δεν ξέρω αν διαφωνούμε. Δεν θεωρώ τον Κάστρο Θεό ή το αποκορύφωμα του ανθρωπιστή ηγέτη. Έχω αντικρουόμενα συναισθήματα κι αντικρουόμενες μαρτυρίες για αυτόν -συνδυασμό κάνω και εικάζω... Πάντως, ό,τι ώρα θες λες την άποψή σου. Είμαι σίγουρη ότι θα έχει ενδιαφέρον! Καλό Σαββατοκύριακο! :)

@ r2-d2: Τα αρχικά του πραγματικού μου ονόματος είναι “Θ.Β.”. Από εκεί και πέρα τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται! :p

Χαίρομαι πολύ που σε ξαναβλέπω εδώ, έλειψες καιρό -κι εσύ και η ματιά σου στα πράγματα. Καλημέρα! :)

Helel Ben Sahar said...

Κριτική..

Όχι προσωπική επίθεση..

Συγχώρα με..
Που σε απασχόλησα..

Δεν θα το ξανακάνω..

Anonymous said...

[...] Από την άλλη, η δική μου πεποίθηση -ή έστω ελπίδα, αν προτιμάς- είναι ότι ο καπιταλισμός και η παγκοσμιοποίηση όντως θα καταρρεύσουν, όπως κι όλα τα προγενέστερα οικονομικά-πολιτικά συστήματα τα οποία από καλογραμμένα θεωρητικά χαρτιά στην πράξη αποδείχτηκαν άνθρακας. [...]

Η σκέψη αυτή ως επαγωγικός συλλογισμός φαντάζει λογική. Και πράγματι αν αποδεχθούμε την προϋπόθεσή της ενδεχομένως καταλήγουμε σε αυτό που λες. Η ένστασή μου εστιάζεται στο αν πράγματι ο καπιταλισμός σχετίζει την ύπαρξη του με "καλογραμμένα θεωρητικά χαρτιά". Όχι τώρα - εξάλλου κριτική για αυτό αναπαράγεται και στα πρώτα λόγια του Φιντέλ που παραθέτεις. Αλλά ως εξελικτική διαδικασία. Ως επικράτηση ενός κοινωνικού συστήματος και όχι μιας οικονομικής λογικής. Η συζήτηση μεγάλη λοιπόν και τα σχόλιά σου ακόμη πιο ενδιαφέροντα από το πολύ καλό post.

patsiouri said...

Εγώ πάντα απορούσα γιατί ο Φιντέλ΄δέν προκηρύσσει εκλογές, δαγκωτό θα τον έβγαζαν...

Με χαλάει κι εμένα το "δικτάτορας", χι χι!

kanataki said...

τι μου θύμησες τώρα!
πόσο χαίρομαι που δόξα το θεώ το πήρα το γαμημένο το πτυχίο, που την φιλοσοφική την έκανα ιατρική(8 χρόνια βλέπεις)
μου αρέσαν πάντα όλες αυτές οι θεωρίες συνομωσίας, ή όχι.
πανικός και δέος.

καλημέρα

υγ τελικά έχει δίκιο ή όχι??

A.F.Marx said...

Σ' ευχαριστώ για την ωραία επιλογή αποσπασμάτων που μας έδωσες.
Με παρακίνησες να πάρω το βιβλίο.
:)

π. said...

"Τελικά, όμως, κάθε φορά που το σκέφτομαι, πιστεύω ότι ο άνθρωπος δεν θα προλάβει να τα κάνει αυτά. Η φύση έχει δρομολογήσει εκδίκηση. Κι ο άνθρωπος ακόμη χαζεύει το καινούριο του παιχνίδι ενώ εκείνη ήδη βρίσκεται πίσω από την πλάτη του με νύχια γαμψά"
μια μεγάλη αλήθεια που δεν πρέπει όμως να αποτρέπει την ενασχόληση από άλλα

όσο για τον καπιταλισμό, ποιος εδώ μέσα πιστεύει ότι είναι ζωντανό το ζώο ακόμα; πιστεύω ότι έχει σταματήσει να αναπνέει καιρό, τη στιγμή που πέθαναν οι θεμέλιοι λίθοι του, ελεύθερος ανταγωνισμός κλπ. Στην μονοπωλιακή κατάσταση που βρισκόμαστε κατ'εμέ ο κύριος Κ. παρασιτεί απλά εναγωνίως στα κεφάλια μας (σαν την επεκτατική πολιτική των Ισραηλινών ένα πράγμα), όπου έχουν μείνει τα ανεξίτιλα σημάδια του, μολυσμένα κομμάτια. Βέβαια είναι τόσα τα μολυσμένα κεφάλια που το παράσιτο δίνει την αίσθηση ότι είναι στο ζενίθ του, πράγμα άκρως παραπλανητικό.

Αντίθετα συμμερίζομαι την άποψη του αγαπητού ή μισητού κου Κάστρο (του οποίου η υπόσταση δεν νομίζω ότι μπορεί να αναλυθεί εδώ, με τα απίστευτα επιτέυγματα και απίστευτα λάθη-Τσε, αλλά όπως ειπώθηκε στον χορό χορεύεις αλλιώς, στην αναδιπλούμενη πολυθρόνα αλλιώς) ότι θα ψοφήσει μοναχός αναγκαστικά, ή όπως λέει και ο Ραφαηλίδης από γήρας.

Εδώ όμως είναι το βασικό σημείο: ΑΝ σταματήσουμε να δίνουμε στον άρρωστο το φαρμακάκι του και τις βιταμίνες του όπως συνηθίζουμε τόσα χρόνια, όπως μας έμαθαν και μας μεγάλωσαν (και αρχίζει πάντα από καθαρά προσωπικό επίπεδο), ίσως να μας αφήσει μια ώρα αρχύτερα να πάει στο διάολο..

Φράνσις said...

θα σταθω στην πρωτη παραγραφο μόνο γιατι επι του παροντος δεν μπορω να διαβασω το υπολοιπο μαργαριτουλα μου! Μονιμως στις εξεταστικες διαβαζα λογοτεχνία. Μονιμως.Σα να αντιδορυσα στη φρικη της εξετασης. Και βιβλια -τουβλα. Οποτε don't worry.Δεν είσαι μονη σου, και ας διαβαζεις μονη σου.(Επειδη πηρε το ματι μου τη λεξη επανασταση, να θυμασαι τη διαπιστωση του Εco, διατυπωμενη σε αλλο context: κάθε επανάσταση καταλήγει σε γραφικη ενσωματωση...)
σε φιλω.

Φράνσις said...

(2): αν δεν απατωμαι ο κύριος Καστρο τους έχει κατσικωθει στο σβέρκο εδω και 59 χρόνια. Υποτιθεται οτι εκδιωξε τον δικτατορα και σστρογγυλοκάθισε στη θεση του.Αν δεν απατωμαι επισης διωξε αγρίως του ομοφυλοφιλους.Βλεπε "Πριν πεσει η νύχτα".Αν προκειται οι θεραποντες της επανάστασης, της οποιας επανάστασης, να αναπαραγουν τασκατα απ΄τα οποια θελουν να σε βγάλουν τοτε πρεπει να επαναστατησουμε χωρις αυτους!

Donnie said...

1)Oi xiliades eksories symperilamvanontai kai aytes mesa sto aparamillo ithos tou Kastro?
2) Nomizeis oti einai eykolo na fygei enas kouvanos apo tin xora tou?
3) Nomizeis oti mporei na gyrisei piso stin Kouva? Kai an gyrisei...gnorizeis ti ton perimenei?
4) Gnorizeis oti osoi fygoun einai kateythian kataxorimenoi se black list kai tous pire o diaolos an tolmisoun kai gyrisoun?
5) Gnorizeis oti osoi exoun grapsei ana ton kosmo kata tou Fidel einai oloi kataxorimenoi kai fysika den mporoun na plisiasoun tin kouva? Gia na mpei enas dimosiografos stin kouva prepei na analogistei kala an proigoumenws exei grapsei se kapoio arthro tou to paramikrotero arntitiko gia tin xora.
6) Gnorizeis oti ean anoigan ta synora tis kouvas oloi oi kouvanoi tha eksormousan lyssasmenoi stin ameriki?
7) Gnorizeis oti einai olimeris kai olonixtis mes sto xamogelo kai tin xara giati etsi EINAI MATHIMENOI kai kathodigimenoi na einai? As tolmisei enas apo autous na pei "den pername kala stin xora mas" kai sou leo ego. (h mallon..sou leei o kastro meta).
Kai pane oloi oi touristes kai sou lene "vre....poly xaroumenoi itan oloi. wow".
8) Poies ekloges kai poies psifous ennoei o Kastro akrivos? Ekeines opou yparxei mono ENAS ypopsifios? Diladi...o Kastro. Kai ama arostisei o idios...den variesai..kyvernaei o aderfos tou.

industrialdaisies said...

@ helel ben sahar: Η κριτική έχει ουσιώδεις διαφορές από την προσωπική επίθεση. Με τον ίδιο τρόπο που και η ποίηση έχει χαώδεις αποστάσεις από τα αποσιωπητικά.

@ evangelos: Καλωσήρθες και καλή αρχή εύχομαι από εδώ μιας και δεν πρόλαβα να σχολιάσω στο δικό σου blog ανάμεσα σε τόσα που με τρέχουν. Είναι ένα πολύ ωραίο θέμα αυτό που θέτεις -και σίγουρα δεν είμαι η καταλληλότερη να απαντήσω καθώς οι γνώσεις μου στα οικονομικά είναι του επιπέδου να προσπαθώ να διαχειριστώ τον μήνα μου.

Οι σκέψεις που μου έρχονται είναι οι εξής: Σαφώς αυτός ο “καπιταλισμός” (σε πολλά, μα πολλά, εισαγωγικά) δεν έχει καμία σχέση με τις θεωρητικές προσεγγίσεις του Σμιθ. Σαφώς και δίνεται η εντύπωση ότι κυλάμε σε μία ρότα η οποία δεν έχει χαρτογραφηθεί -επαρκώς- θεωρητικά.

Όμως, αναρωτιέμαι, αν έχει υπάρξει ποτέ θεωρητικό κατασκεύασμα το οποίο να μην είναι πρωτίστως οικονομικό. Θέλω να πω ότι η δική μου ανάγνωση πάνω στα συστήματα -πολιτικά, οικονομικά, θρησκευτικά, κοινωνικά- με κάνει να πιστεύω ότι κυρίως και πάνω από όλα είναι οικονομικά. Αλλιώς παραμένουν απλά φιλοσοφία ή λογοτεχνία. Το κατά πόσο η ακριβής θεωρητική οικονομική κατασκευή υπόκειται σε αλλοιώσεις λόγω των κοινωνικών συνθηκών (οι οποίες άραγε δεν έχουν κι αυτές να κάνουν πρωτίστως με τον οικονομικό παράγοντα;) και των πολιτικών δεν το γνωρίζω. Και δεν θέλω να εικάζω πράγματα.

Όμως, και συνοψίζοντας, αν με ρωτάς αν ο καπιταλισμός ή η παγκοσμιοποίηση παραμένουν οικονομικά κυρίως συστήματα θα σου απαντούσα ανεπιφύλακτα ναι. Γιατί άπαξ και χαθεί η οικονομική απόδοση ενός θεωρητικού κατασκευάσματος αυτό καταρρέει. Η κοινωνική ή πολιτική πλευρά του είναι δευτερεύουσα -και συνήθως αυτή εκμεταλλεύεται η κάθε επανάσταση ή η κάθε δικτατορία ή πολεμική σύρραξη. Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

@ patsiouri: Χιχι, το “δαγκωτό” με παρέπεμψε αλλού... Χιχιχιχι. Ναι, οπωσδήποτε παραείναι απλουστευμένο το “δικτάτορας”... Καλημέραααααααααα!

@ tsaperdona: Αν μη τι άλλο νομίζω οι Έλληνες έχουμε έμφυτη τάση για θεωρίες συνωμοσίας! Εδώ συντηρούμε ολόκληρο τηλεαστέρα με βάση τέτοιες θεωρίες!
Υ.Γ.: Καλέ, ποιος αν έχει δίκιο και σε τι;

@ a.f.marx: Μαρξούλη, όντως έχει φοβερό ενδιαφέρον. Ο Ραμονέ δεν είναι τυχαίος και φαίνεται αυτό πολλές φορές στη διάρκεια της συνέντευξης. Κι έχει την αξία του να βλέπεις σε κάποια πράγματα τι έχει να πει κάποιος που έζησε τα γεγονότα. Όταν μπορείς να συνδυάσεις την γνώση που αποκτάς πάνω σε ένα θέμα από ιστορικά κείμενα άλλων (πολλές φορές αμφιβόλου προαίρεσης) κι από τις μαρτυρίες όσων συμμετείχαν τότε, ναι, αρχίζεις και καταλαβαίνεις ότι η ιστορία δεν έχει ποτέ μόνο μία ή δύο όψεις. Καλή εβδομάδα!

@ π: Συμφωνώ απολύτως σε όσα λες. Και, προφανώς, το γεγονός ότι έχει δρομολογηθεί η απόρριψή μας από τον πλανήτη δεν αποτελεί δικαιολογία για να μην ασχολούμαστε με τα υπόλοιπα. Για αυτό είμαστε εδώ -όχι για να μαντεύουμε το μέλλον και να περιμένουμε καρτερικά. Καλημέρα!

@ auburn kate: Αν διαβάσω άλλη μία φορά τη λέξη “δικτάτορας” σε ευθεία αναφορά με τον Κάστρο θα ανοίξω ουίσκι -δεν αντέχεται πια αυτή η πιπίλα. Ναι -το ξαναλέω: ΝΑΙ- δεν διεξάγει εκλογές δικομματισμού και ηλεκτρονικών “αδιάβλητων” συστημάτων. ΝΑΙ, δεν κατεβαίνουν υποψήφιοι.

Έχετε αντιληφθεί, όμως, ότι για να παραμένει στη θέση του την εποχή που μία υπερδύναμη κατσικομπαστακώνει δικτάτορες εν μία νυκτί κάτι σημαίνει αυτό; Μην μου πεις ότι κατέχει περισσότερα όπλα από την Αμερική! Μην μου πεις ότι δεν τον θέλει ο λαός -αν συνέβαινε αυτό θα είχε εξωπεταχθεί δεκαετίες τώρα!

Έχετε αντιληφθεί ότι η δυτική χουντοδημοκρατία δεν είναι το gold standard των πολιτικών συστημάτων; Έχετε αντιληφθεί ότι από τον Κάστρο λείπουν βασικά χαρακτηριστικά κάθε κοινού στην ιστορία δικτάτορα -από την αμύθητη περιουσία μέχρι τις διασυνδέσεις με οικονομικούς παγκόσμιους εγκεφάλους; Έχετε αντιληφθεί ότι ο ίδιος έχει βάλει τουλάχιστον το χέρι του στα σκατά και στα αίματα για να πολεμήσει για την χώρα του τη στιγμή που κάθε άλλος δικτάτορας απλά προτάσσει στρατό και στην δυσκολία παίρνει βαλίτσες με χρήμα και του παρέχει καταφύγιο η Αμερική ή η Ευρώπη;

ΉΜΑΡΤΟΝ! Δεν είναι άγιος, δεν είναι η επιτομή της δημοκρατίας αλλά σίγουρα δεν είναι και δικτάτορας. Sorry, θα πρέπει να στεκόμαστε με λίγο περισσότερο κριτικό νου απέναντι σε τέτοια φαινόμενα κι όχι να υιοθετούμε άκριτα τις ταμπέλες που επιβάλλουν τα περιοδικά Forbes, Time, Newsweek, το CNN και το FBI. ΈΛΕΟΣ!

Υ.Γ.: Στο θέμα των ομοφυλόφιλων θα σου πρότεινα να το ψάξεις. Δεν χρειάζεται πολύ. Απλά να ξεπεράσουμε τις αόριστες φήμες και να δεις στοιχεία. Μιλάμε για πετυχημένη προπαγανδιστική καμπάνια.
Υ.Γ.2: Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

@ donnie: Δεν διαφωνώ μαζί σου -ούτε υποστηρίζω ότι δεν συμβαίνουν και αυτά. Σε αντιπαραβολή -κι όχι αντιπαράθεση- αρχικά σε παραπέμπω στο ακριβώς προηγούμενο σχόλιο.

Κατά δεύτερον, αν το ψάξεις λίγο θα βρεις ότι δεν είναι η Κούβα αυτή που έκλεισε πρώτη τα σύνορά της. Όπως επίσης κι ότι αυτοί που έφευγαν -μέχρι ένα χρονικό σημείο τουλάχιστον που αυτό γινόταν τόσο εύκολα γραφειοκρατικά που καταντούσε γελοίο- δεν ήταν απλώς Κουβανοί που έψαχναν το american dream στο usa (με μικρά γιατί έτσι) αλλά πρώην “μπατιστικοί” ή ενάντιοι στο καθεστώς Κάστρο οι οποίοι δεν είχαν τουλάχιστον τα αρχίδια να επιδιώξουν την ανατροπή της κατάστασης εντός αλλά επεδίωκαν την προσχώρησή τους στον “βρώμικο πόλεμο” της αμερικανικής πλευράς. Κάθε φορά επέστρεφαν με κάποιον καινούριο ιό, με κάποιο καινούριο σχέδιο εξόντωσης όχι μόνο του Κάστρο αλλά χιλιάδων πολιτών -και πολλές φορές πέτυχαν στο δεύτερο. Άρα, ναι, κατακριτέα η εδώ και χρόνια πολιτική Κάστρο στο θέμα των συνόρων αλλά δες την ευρύτερη εικόνα.

Για το θέμα του χαμόγελου και της επιβολής του... Δεν μπορώ να επιχειρηματολογήσω σοβαρά -ελπίζω να καταλαβαίνεις τον λόγο.

Επίσης, όσον αφορά στο “φακέλωμα”... Είναι δυνατόν να συζητάμε τέτοια πράγματα; Εμείς; Οι πολίτες μίας “δημοκρατίας” που φακελώνει πριν από την γέννηση του Κάστρο; Που κάθε σου κίνηση στο διαδίκτυο αυτόματα αποστέλλει πληροφορίες σε τρία διαφορετικά κέντρα; Που ενώ έχει “δημοκρατικούς” θεσμούς και δικαστική εξουσία τις μεθόδους της εξορίας, των βασανισμών, των στημένων δικών, της στέρησης κάθε δικαιώματος σε περιπτώσεις που έτσι την συμφέρει τις έχει επιλέξει κατά κόρον; Την ίδια στιγμή που βασανιστήρια στην Κούβα δεν υπάρχουν -και δεν υπήρξαν. Υπάρχει η θανατική ποινή αλλά όχι τα βασανιστήρια.

Όχι, φίλε μου, λυπάμαι. Και τελείως απλουστευτικά να ήθελα να το πάω ένας δικτάτορας που το λέει είναι πάντα πιο ακίνδυνος από έναν που το κρύβει. Αν λοιπόν ο Κάστρο σου φαίνεται δικτάτορας μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσουμε τον όρο αυτό. Κοιτάζοντας με θάρρος τι γίνεται στα μη δικτατορικά καθεστώτα των ημερών μας. Και μετά το ξανασυζητάμε.

Τα παραπάνω δεν είναι με διάθεση επιθετική -καμιά φορά το ύφος μου το κάνει να φαίνεται έτσι. Επαναλαμβάνω ότι γνωρίζω αυτά τα οποία λες -όμως είναι μόνο η εκδοχή που συμφέρει άλλους και κυρίως τη χαμηλή νοημοσύνη καταναλωτικών ζώων όπως οι φίλοι μας οι αμερικάνοι. Το θέμα του Κάστρο έχει πάρα πολλές παραμέτρους και την πλειοψηφία αυτών απλά δεν μας την είπαν ποτέ. Απομόνωσαν περιστατικά και χαρακτηριστικά από το καστρικό καθεστώς, τα στόλισαν με σαντιγύ για να φαίνονται ακόμα πιο έντονα και τα σέρβιραν.

Καλημέρα και καλωσήρθες! :)

Donnie said...

Tha sou po mono ena paradeigma. Otan oi ellines dimosiografoi pigainan stin alvania tin dekaetia tou 80' (50 xronia kommounismos stin alvania. Enver Hoxha) gyrnousan edo kai evgazan arthra kai reportaz tou typou "eidame eytixismenous anthropous se ayth ti xora. Kaneis den paraponietai,oloi ymoun ton Theio Enver (nai..ton θείο!) kai pinoun nero sto onoma tou". Aytoi oi anthropoi omos itan oi pio dystyxismenoi anthropoi ston kosmo,dioti h leksi eleytheria gia aytous simaine kati poly sygkekrimeno,periorismeno kai kathorismeno apo enan typo pou tous epevalle ta panta,tous ilegxe kathe kinisi tous,kathe skepsi tous. Kai etsi litourgisan ola ayta ta kathestota,mexri pou katereysan. Ax kali mou...les kapou sto sxolio sou "Μην μου πεις ότι δεν τον θέλει ο λαός -αν συνέβαινε αυτό θα είχε εξωπεταχθεί δεκαετίες τώρα! ". Esy to les me poly sigouria,dioti exeis mathei na yperaspizesai tin eleytheria sou,tin theoreis dedomeni. Leitourgeis me to skepriko "den goustaroume kapoion...e tote ton dioxnoume" Na eisai sigouri pos se tetoia kathestota oxi mono den mporeis na eksopetakseis kapoion...alla den tolmas oute na to skefteis. To proto deyterolepto pou tha sou perasei apo to myalo sou ayth h skepsi...tin idia stigmi esy kai to soi sou tha exeis kataliksei kapou pou den thes oute na to fantasteis.
Ta sevi mou.
y.g o Kastro ekane pragmatika terasties allages stin Kouva,tin esose apo polla. Alla ayto den dikaiologei tin metepiti epivoli tou pano se ola.