Thursday 13 September 2007

Πυρ, Γυνή και Θάλασσα

Η αιθέρια Sylvie Guillem παραδίδει απόκοσμα μαθήματα πάνω στο γήινο τρίπτυχο.

25 comments:

The Torch said...

Τα τρία μεγαλύτερα καλά και μεγαλύτερα κακά αυτού του κόσμου...

Απίστευτη

Maria Mikro Analogo said...

Είναι απλά υπέροχη...

fish eye said...

τι ομορφο ηταν ετουτο;..σαν απο λαστιχο να πω;;

Anonymous said...

Αυτη, αντι για κλειδωσεις, εχει βαλει ρότορες...;

Archimidis P. said...

Μαγική, σαν ξωτικό...

industrialdaisies said...

@ the torch: Σε βρίσκω απόλυτο. Από κακά και καλά τούτος ο κόσμος άλλο τίποτα -μακάρι να' ταν τρία. Αν το έλεγες "οι τρεις μεγάλες μάνες" κάτι θα γινόταν...

Υ.Γ.: Καταλαβαίνεις, βέβαια, ότι ως γυναίκα αδυνατώ να συνταχτώ με το "μεγαλύτερα κακά". Ως λάτρης της θάλασσας το ίδιο. :)

@ μαρία: Υπέροχη. Απλά. Όσο σύνθετο μπορεί να είναι αυτό μερικές φορές... :)

@ φεγγαραγκαλιές: Φεγγαρένια, κάθε φορά που την βλέπω να χορεύει πείθομαι ότι η ομορφιά σε αυτόν τον κόσμο είναι παντού, μπορεί να ξεπηδήσει από πολύ μικρά πράγματα...

Κάθε φορά που την βλέπω να χορεύει νιώθω πως είναι φτιαγμένη από τα δυνατότερα και μαγικότερα υλικά του κόσμου τούτου και πασπαλισμένη από λίγο αστρόσκονη... Καλησπέρα!

@ θεραπευτής: Οι κλειδώσεις υποκλίθηκαν μπροστά της και υποσχέθηκαν πως δεν θα σταθούν εμπόδιο σε τίποτα. Τα άλλα είναι υπερβολές! :p

@ archimidis p.: Σαν; :)

2Σx2 said...

Πωπω, πονάω που τη βλέπω.
Ρήξη χιαστών, εξάρθρωση ωμοπλάτης, λουμπάγκο και ανεμοβλογιά θα πάθω αν τα επιχειρήσω αυτά που κάνει!
Είναι όμως και πολύ εκφραστική, μπράβο της!

Zaphod said...

!

elafini said...

τι να πει κανείς για τη Sylvie..απλά μένεις και τη χαζεύεις...

Unknown said...

Ομολογώ πως ήταν περισσότερο η εξωφρενική της ικανότητα που με καθήλωσε και η μουσική που "μ' έπιασε", παρά η κάποιας μορφής συγκίνηση.

(Ωστόσο, Μαργαριτούλα μου, είδες πόσο η βυσσινάδα και η κουβερτούλα μας βοήθησαν να "φέρουμε" κάτι σήμερα εδώ;.....)

The Torch said...

Δυστυχώς (ή μάλλον ευτυχώς) οι μάνες μόνο γεννάνε. Ενώ η φωτιά και η θάλασσα από ευλογία γίνονται και καταστροφή. Η μία καίει και η άλλη καταπίνει. Με αυτή την έννοια το είπα.
Συμβολικά λοιπόν έβαλα και τις γυναίκες οι οποίες είναι ένα απίστευτο πλάσμα, αδύνατον να το καταλάβεις, αδύνατον να το πιάσεις. Και αυτό μπορεί να είναι απίστευτα καλό, απίστευτη πηγή ζωής και έμπνευσης. Την ίδια στιγμή όμως γυναίκες μπορούν να σε καταστρέψουν.

industrialdaisies said...

@ 2σχ2: Άστα να πάνε, αγύμναστε σύντροφε και συνοδοιπόρε του άκαρδου Πανεπιστημίου! Κι εγώ, μετά από μήνες, επέστρεψα στα χορευτικά δρώμενα και σκέφτομαι το πρώτο σπαγγάτ που θα κάνω. Με λούζει κρύος ιδρώτας κι έχω βάσιμες υποψίες ότι θα μείνω καρφωμένη στο πάτωμα χωρίς κανείς να μπορεί να με ξεκουνίσει...

Πάντως η Guillem είναι ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα ταλέντα στο μπαλέτο. Μετά την πορεία της με τα μεγαλύτερα μπαλέτα -αξίζει να δεις παράσταση κάποιου κλασσικού έργου με την Guillem πρωταγωνίστρια, η χάρη της για εμένα είναι απαράμιλλη- ακολούθησε μία πορεία στο σύγχρονο. Γενικά, αξίζει πολύ. Έχει κάνει πράματα και θάματα σου λέω! :)

@ zaphod: Καταπληκτικό ε; Καλημέρα! :)

@ elafini: Με το στόμα ανοιχτό σαν χάνος! Καλημέραααα!

@ ilias dimopoulos: Ηλία μου, λογικό, δεν μας συγκινούν όλους τα ίδια πράγματα... Ίσως σε κάτι πιο κλασσικό ή στο "Wet WOman" (από τα πιο σέξυ πράγματα που έχω δει στο σύγχρονο, αλλά δεν το βρήκα σε πολύ καλή ποιότητα το video στο youtube) να σου έλεγε άλλα!

Άσε, η βυσσινάδα σου λέω κάνει θαύματα! Όσο για την κουβέρτα... Ε, οι δικοί μου έπαινοι περισσεύουν νομίζω. Καλημέρα κι ένα φιλί!

@ the torch: Καλέ, το κατάλαβα το νόημα. Και δεν είναι ότι διαφωνώ. Απλά νομίζω ότι αυτή η ποικιλία που περιγράφεις βρίσκεται και σε άλλα στοιχεία της φύσης. Και στον άνδρα για παράδειγμα τα αναγνωρίζω αυτά...

Άσε που δεν το βλέπω για κακό αυτό. Η μαγεία του κόσμου κρύβεται στην ασύλληπτη ικανότητα των στοιχείων του να μεταμορφώνονται από δημιουργικά σε καταστροφικά με ένα γύρισμα του δευτερολέπτου. Ο άνθρωπος έχει χάσει την φυσικότητά του και ανασύρει από τα πάντα την κακή πλευρά -ή προσπαθεί να παρακάμψει τον τρόπο που λειτουργεί η φύση!

Και, καταλαβαίνω, ως αγοράκια-κοριτσάκια υπάρχει μια "ανώτερη" επιταγή για κόντρα! (Χιχιχι, χιούμορ κάνω, απλά μου αρέσουν πολύ οι ιστορίες με ομάδες τύπου "Αγόρια-Κορίτσια" και να γίνεται χαμός! :p)

Μια τεράστια καλημέρα από εμένα, ένα φιλί και ξεκινάω διάβασμα (και παρακλήσεις το Σαββατοκύριακο να φτάσει γρηγορότερα -γιατί ήδη νυστάζω)!

industrialdaisies said...

@ 2σχ2: Χιχι, "ξεκουνήσει" εννοούσα...

Αϊντάαααα, και θέλω να γράψω κι εργασία... δεν το βλέπω σήμερα το έργο!

Φράνσις said...

Δεν μπορώ να το δώ το βιδεο! Ειναι αργος ο υπολογιστης, την ατυχία μου. Αλλα η Συλβί είναι ωραία...
Πυρ γυνη και θαλασσα δεν είναι τα τρια κακά, είναι οι τρεις πυλώνες της ύπαρξής μας!(Λαλησε η ψωναρα). φιλί.

teiresias said...

Πολύ όμορφο,στ' αλήθεια...

kanataki said...

καταραμένο τρίο

το πρώτο καίει
το άλλο λεει λεει λεει
το τρίτο γίνεται θηρίο

γ.κ. said...

ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ
Ευχαριστουμε

The Torch said...

Φυσικά και τα αναγνωρίζεις στον άντρα. Μόνο που εγώ μιλούσα από τη δική μου τη σκοπιά :ο)

tolitsa said...

Ευχαριστω κι εσενα και την Sylvie Guillem, γι'αυτα τα 8 λεπτα και 11 δευτερολεπτα "ψυχικου ριγους" που μου προσφερατε...
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ!!!

Αρης Δαβαράκης said...

Απίστευτη. Νάσαι καλά που μας την μετέφερες μέχρι εδώ. Καλό Σαββατοκύριακο και ....καλό βόλι!

industrialdaisies said...

@ auburn kate: Το πώς ερμηνεύει κάθε φορά ο καθείς τα τρία (τέρμινα, κακά, καλά -και τα υπόλοιπα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται...) έχει να κάνει με την ιδιοσυγκρασία του, τις εμπειρίες και την αντίληψή του για τον κόσμο. ;)

@ teiresias: Η καρδιά ενός ποιητή κάτι τέτοια τα εκτιμά διαφορετικά. Το ξερα ότι θα σου άρεσε και πολύ χαίρομαι που ήταν έτσι.:)

@ tsaperdona: Ενίοτε το πρώτο μπορεί να κάνει ό,τι και το τρίτο, το δεύτερο ό,τι και τα άλλα δύο αλλά το τρίτο είναι απόλυτο. Ο καθένας επιλέγει... :)

@ ψουξ: Όχι εμένα, την Sylvie! Καλωσήρθες! :)

@ the torch: Το ξέρω, λογικό. Δεν βλεπω όμως διάθεση για σφαγή πάνω στο κλασσικό θέμα κοριτσάκια-αγοράκια...:p Κι από μία άποψη πολύ με ευχαριστεί αυτό -η τέχνη κατευνάζει κι εξημερώνει τα πνεύματα... Μια χαρά είναι κι έτσι. :)

@ tolitsa: Αυτή τα έκανε όλα! Εγώ κουράστηκα μεν με τα τρία κλικ και το ένα copy -paste που χρειάστηκε να κάνω... Αλλά αξίζει! Φιλί!

@ άρης δαβαράκης: Καλό Σαββατοκύριακο Άρη μου... Έχω την αίσθηση ότι σε αυτές τις περιπτώσεις δεν πρόκειται περί βολής, περί αγχόνης πρόκειται... :)

Anonymous said...

avro part, tabula rasa. Ποτέ μια τόσο βαθιά ανθρώπινη και μεταφυσική μουσική δεν θα είχε καλύτερο ταίρι.

Fatale said...

...!!!!!!

.....τέλεια ....!!!

lazinio said...

αυτή δεν χορεύει, ζωγραφίζει.

celsius33 said...

Ένα μερσί και από μένα για την απογευματινή συγκίνηση !!!