Wednesday 7 November 2007

Dumbo, ο υπερμεγέθης ελέφαντας

Από την ώρα και τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στα πάτρια εδάφη έχουν εμφανιστεί κάτι ελέφαντες... Big size... Μέχρι να καταφέρω να σας εξιστορήσω τα κατορθώματά μου στο ανήλιαγο αλλά φωτεινό Παρίσι σας αφήνω με αυτό. Που τόσες μέρες με κρατάει συγκινημένη, με χαλαρώνει για λίγο από όσα με κάνουν Βέγγο και μου θυμίζει πως η τέχνη είναι εδώ για να να μας δίνει νέα όραση. Ήταν πάντα εδώ για αυτόν τον λόγο... Σας φιλώ για τώρα. Ελπίζω για λίγες μόνο μέρες ακόμη.

16 comments:

Maria Mikro Analogo said...

Τι τραγούδι είναι αυτό που έβαλες βρε αθεόφοβο... πω πω... μαγεία!
Καλώς μας ήρθες! Εδώ θα είμαστε να περιμένουμε. Πώς φαίνεται ότι πέρασες καταπληκτικά στο Παρισάκι... Φιλάκια και καλημέρες! :-)

Φράνσις said...

Παλι δεν βλεπω το βιδεο, και τσαντίζομαι.Καλωσήρθες μαργαριτουλι μου. Εγιναν πραγματα και θαματα όσο έλειπες, δεν ξερω αν ενημερωνοσουν απο ελληνικες εφημερίδες ή ξενες που φροντίζουν να ξετρυπώνουν τις "καυτες" ειδήσεις. Απο ψιλογαζωμα χρησιμοποίησης καμερων στις διαδηλώσεις(τώρα θα βλεπουν οσοι φωναζουν αν "γραφουν" ωραια στην καμερα) μεχρι ανακαλυψη του παρακρατους-αυτόνομου κρατους των Ζωνιανών.Αμα θες κανενα Ουζι ή καλάσνικοφ κόπιασε! Φιλι και είπαμε τους ελέφαντες με το the Great Beyond των REM τους κανεις σκόνη( ή εστω χαλκομανία στη ντουλαπα σου).

maria λεμονατη! said...

πολυ πολυ ομορφο ακουστικο διαλειμμα :)

ritsmas said...

Flâner dans Paris! Καλώς ήρθες Παρισινή μας αύρα. Τέλειωσαν οι τσάρκες, οι βόλτες στους κηπους του Λουξεμβούργου, superbe journée φανταζομαι κι άλλα πολλά.
ριτς

Unknown said...

Σ' αυτό το τραγούδι δεν αρμόζει σχολιασμός - είμαι ήδη ανάρμοστος, λοιπόν.
Κρατώ, λοιπόν, και προτείνω και "σε όποιον", το φινάλε ως δείγμα άφατης συγκίνησης τελευταίου χαιρετισμού.

patsiouri said...

Ναί, έχασες πολλά από τη συγκλονιστική ελληνική επικαιρότητα...

theachilles said...

Big chill... Αλλά χαίρομαι που είσαι πίσω. Φιλιά.

νατασσΆκι said...

Σπουδαίο το τραγούδι, μαργαριτούλα - καλώς ήρθες!
:))

tzotza said...

Μαργαριτα μου welcome back!!!
μεγαλωσα με τον Johnny Cash (the man in black οπως τον λενε στην αμερικη)..
νομιζω ομως πως ποτε δεν τον καταλαβε ο μεσος αμερικανος..δεν καταλαβε το πιο βαθη του νοημα στα τραγουδια του αλλα και σαν καλλιτεχνης..(how original for americans right? αστα..)
αυτο το τραγουδι ειναι ολα που δεν μπορω να πω..απιστευτο..και καθε φορα που το ακουω (i mean really hear it!) μενω speechless..

μου ελειψες φιλεναδα!
φιλια!
:)

υγ να δω πως θα προλαβεις να διαβασεις τοσα posts που εχεις χασει!!! :)))))

katerina said...

Έδωσες άλλη πνοή στο βράδυ μου...
Σ' ευχαριστώ! Φιλιά και καλώς ήρθες στα πάτρια εδάφη.

Captain Harbour said...

Γεια σου Μαργαρίτα,

Ο Johnny Cash σε όλο του το μεγαλείο.
Ένα από τα ωραιότερα τραγούδια που έχω ακούσει.

Χαιρετισμούς

Σπύρος Σεραφείμ said...

να περνάς καλά!

The Torch said...

Όποτε γυρίζω στην Ελλάδα στενοχωριέμαι. Αλλά γυρίζω. Δεν ξέρω αν αυτοί είναι οι ελέφαντες που βλέπεις, ή αν αυτή είναι η αιτία του τραγουδιού που έβαλες. Πάντα όμως είναι καταπληκτικό να ακούς ανθρώπους που βλέπουν την πραγματική Αμερική και με λίγα λόγια να την αποτυπώνουν. Φοβερό.

kanataki said...

μπορεις να μου πεις που ακριβως μενεις αυτη τη στιγμη που μιλαμε??????????

Кроткая said...

kiss ***

Anonymous said...

καλώς όρισες........ελπίζω να περασες καλά...
φιλάκια....