Monday 31 December 2007

M.(ister) D.(eus)


Αυτή η χρονιά δεν θα μπορούσε να κλείσει αλλιώς. Σε πείσμα όλων αυτών που μας κρατάνε χαμηλά, που μας θέλουν δεμένους, που μας πείθουν πως τα άσχημα έχουν κάνει συμφωνία με το σύμπαν για να προσεγγίζουν το άπειρο, αυτή η χρονιά θα κλείσει όπως και όλες οι προηγούμενες. Με πείσμα, αισιοδοξία, θέληση, όνειρα και με μία απόδειξη. Ότι ο έρωτας είναι η απάντηση. Ο έρωτας για τους ανθρώπους και τα πράγματα, τις ιδέες και τα πάθη. Ερωτική, λοιπόν, η τελευταία απάντηση. Έρωτα εύχομαι και σε όλους σας για κάθε λεπτό κάθε καινούριας χρονιάς.

Αυτός ο κύριος είναι η καθυστερημένη εφηβεία μου. Αν στα 15 με παραέπαιρνα στα σοβαρά για να διεγείρομαι μπροστά σε αφίσες ναρκισσιστικών ποζών διαφόρων μοιραίων (και μη) κυρίων, στα 24 ξέρω πια πως και η α-σοβαρότητα βρίσκει την αξία της στα βάθη του μυαλού μας. Ο κύριος Laurie είναι για την εκπρόθεσμη groopie πλευρά μου ο άνδρας της χρονιάς. Μία πλευρά μου που έχει κολλήσει την μούρη της στην οθόνη του υπολογιστή και βλέπει σαδιστικά απανωτά περιστατικά μίας ιατρικής μονάδας ενός πολυτελούς νοσοκομείου. Τον λατρεύω. Αν ήμουν λίγο νεότερη θα μπορούσα να πω ότι είναι ο Θεός μου. Δεν χρειάζεται. Προέβλεψε ο ίδιος σε ένα επεισόδιο με τον ελπιδοφόρο τίτλο “House vs God” στο οποίο φρόντισε να αποκαταστήσει την τάξη του σύμπαντος αποκαλύπτοντας πως ο Θεός μπορεί να βρίσκεται στον καθένα μας.


Ο Gregory House,m.d., λοιπόν, έχει κερδίσει επάξια τον θρόνο του στην καρδιά μου. Γιατί πίσω από την αξύριστη, ανέκφραστη, κυνική, σαρκαστική, ανθρωπο-αδιάφορη και ασυμβίβαστη για “m.d.” παρουσία του κρύβεται ένας άνδρας που μπορεί την σωματική ανεπάρκειά του να την κάνει rock-attitude και την ευαισθησία του δούρειο ίππο. Σημαντικό στην εποχή μας. Μια εποχή που οι faux συναισθηματισμοί, οι “αντρουά” αντι-νταβατζέ διακηρύξεις και η λάμψη του περιτυλίγματος κυριαρχούν από το κρεβάτι της πόρνης μέχρι την βίλα του νταβατζή.

39 comments:

Я верю в Сталина said...

Καλημέρα! Καλή χρονιά!!!!!!!!!! Σου κάνω και ποδαρικό...

Το "συνάδελφο" πολύ τον συμπαθούμε, για ευνόητους λόγους, όμως πρόσεξε την λεπτομέρεια... Ο τύπος είναι διάννοια. Δεν ξέρω in real life, αν θα υπήρχε κάποιος που θα έκανε ή έλεγε τα μισά, από όσα έχει στην "πλάτη" του ο καλός συνάδλεφος και να συνεχίσει να εργάζεται...

Θα μου πεις το σενάριο είναι τόσο ελεύθερο και απεριόριστο όσο κι ο ουρανός...

Απλά να υπενθυμίσω ότι ο αντικομφορμισμός και το ροκ, είναι έννοιες εύπεπτες μεν, δύσκολες στην πράξη δε, κυρίως λόγω έλλειψης χαρακτήρα...


ΥΓ Έχει και σούπερ μηχανή...

gerasimos said...

Καλά κυκλοφορούν πειρατικά φωτογραφίες μου στο διαδίκτυο;

Καλή σου χρονιά βιομηχανική μαργαρίτα κι ό, τι επιθυμείς!

katerina said...

Καλή Χρονιά!!! Και Χρόνια Καλά!!!

Θα συμφωνήσω με την επιλογή σου, αλλά θα ήθελα να δηλώσω πως εγώ για φέτος επέλεξα Gary Oldman!

Να περνάς πάντα όπως θες...!
Φιλιά!

dodo said...

Καλή χρονιά- δημιουργική, αιρετική, ανένταχτη! ;-)

ion said...

Να έχεις μια υπέροχα γεμάτη χρονια I.Daisy. Ο,τι ονειρεύτηκες να υπάρξει .
σε φιλώ **

anyone said...

καλή χρονιά μαργαριτούλα...

Κωστής Γκορτζής said...

Καλή Χρονιά!
Μ' αυτά που γράφεις, πάω να σπάσω ανα πόδι, να χάσω καμμιά δεκαριά κιλά και να πετάξω αφρό ξυρίσματος και ξυράφι!
:-)

Το μεγαλο μας τσιρκο said...

Καλή χρονιά κι από μένα....!
Τον έχεις δει αυτόιν το ηθοποιό στο "The Black Adder" με το Rpwan Atkinson???....μη τον δεις εκεί γιατί θα σου γκρεμιστεί το είδωλο!!!
:-)))))

Το μεγαλο μας τσιρκο said...

ΔΙΟΡΘΩΝΩ....μην γελάς!!!
1.αυτόν
2.Rowan

subir said...

Καλός ο γιατρός.Προτιμώ τον φίλτατο Jack Bauer.Που και γιατρός γίνεται άμα χρειαστεί!!Πολλά φιλιά για μια απιστεύτη γλυκιά χρονιά.

αθεόφοβος said...

Είναι ένας εξαιρετικός Άγγλος ηθοποιός που στο House κατάφερε να φαίνεται σαν γνήσιος Αμερικανός!
Το μόνο κακό στη σειρά είναι ότι συντηρείται με ιατρικές απιθανότητες!

Φράνσις said...

Εγραψες! Τον λατρευω τον κύριο σαρκαστικό, ερευνητή, σαδιστή,κρυπτοευαίσθητο, ευφάνταστο,σέξι(ναι σέξι),θεόμουρλο γιατρό.Οσο για τα ενοχικά αισθήματα της groopie, αν δεν απατώμαι ,οι groopies, απλως ουρλιαζουν χωρις να σκέφτονται και να επεξεργαζονται τα "δεδομένα" που θαμπώνουν τα ματια τους.Ενώ εμεις, εκλογικεύουμε τα παθη μας! Καλη χρονια να εχουμε μαργαριτουλι μου,με περισσοτερη φαντασία και σκεψη και παθος και ερωτα.Αμήν! Μακια.

Maria Mikro Analogo said...

Industrial, είσαι να κάνουμε fun club για τον αγαπητό; :P Δηλώνω μέγιστη θαυμάστρια και δεν ντρέπομαι καθόλου! Μπορεί να ξέφυγα από το Σάκη (τον γνωστό βρε!) στα 15 μου, αλλά κανείς δεν γλιτώνει από τον Γρηγόρη μας (όχι τον Αρναούτογλου, να το ξεκαθαρίσουμε αυτό).
Καλή Χρονιά! Ευτυχισμένο το 2008 με υγεία, αγάπη, επιτυχίες, έρωτες και ό,τι επιθυμεί η καρδούλα σου :D
Φιλάκια Πολλά!

ΦΑΝΤΙ said...

Το κακό όμως είναι (ή μήπως το καλύτερο) πως είναι παντρεμένος με παιδιά ... :)

Αχχ, αυτή η φαινομενικότητα ακόμη και εκεί που νομίζεις πως συμπαθείς ένα Πρόσωπο, τελικά δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μια εικόνα και ένα σενάριο ... Φοβού τον Έρωτα, παθιάζεται με το σενάριο, ενω η Αγάπη μοιάζει να φλερτάρει με την Αλήθεια.

Σου εύχομαι το 2008 να φέρει υγεία, αγάπη και λιγότερα ... και όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν :) Α για το "λιγότερα" ίσως σε βοηθήσει το Το ανόημα των Εορτών

industrialdaisies said...

@ dimosthenis s.: Καλέ μου φίλε, καλοδεχούμενο το ποδαρικό και πιστεύω θα μας πάει καλά το 08. Ο αγαπητός House, προσοχή μιλάω για τον χαρακτήρα και όχι τον ηθοποιό, σαφώς και είναι μια εξτραβαγκάντσα. Η μαγκιά του σεναρίου είναι ότι αυτήν καταφέρνει να την ισορροπεί ανάμεσα στο faux και το βαθιά υπαινικτικό κείμενο κάνοντας έτσι να αναδύεται ένας άκρως ενδιαφέρων χαρακτήρας ο οποίος κουβαλά στις πλάτες του μία βαθύτατη κριτική πάνω σε ένα σωρό θέματα. Όσο για τον ροκ αντικομφορμισμό –και μόνο η χρήση του για επιτυχές lifestyle πολλών (διασήμων και ασήμων) από μόνη της τον αναιρεί... Καλή χρονιά!

@ gerasimos: lol, Γεράσιμε, πολύ καλή χρονιά και σε εσένα!

@ river: Καλή μου river, ο Oldman είναι σταθερή επιλογή. Η αξία του αναλλοίωτη και αποδεδειγμένη πολλάκις. Αντιθέτως, ο κύριος Laurie μένει να αποδείξει ότι α) μπορεί να απεξαρτηθεί από τον Gregory και β) ότι όντως έχει περίσσιο τάλαντο και σε άλλους ρόλους. Παρ’ όλα αυτά τον επέλεξα α) γιατί με έκανε να παρακολουθώ ένα τηλεοπτικό προϊόν αναφωνώντας συνέχεια «έτσι ρε φίλε!» (συνήθης αγαπημένη μου φράση όταν παθιάζομαι) και β) γιατί μετά από παρακολούθηση έστω και λίγων επεισοδίων δεν μπορούσα να φανταστώ το πρόσωπο και την attitude του House διαφορετικά. Καλή χρονιά μικρό μου, να πάνε όλα καλά! :)

@ dodos: Ντοντούλη, αυτή η ευχή είναι ό,τι καλύτερο μου ευχήθηκαν μέχρι στιγμής. Αμήν! Και... ομοίως. Με όλη μου την αγάπη.

@ ion: Ευχαριστώ πολύ. Και δι’ υμάς όπως επιθυμείτε! :)

@ anyone: Anyone, καλέ μου, ό,τι επιθυμείς. Είθε να παραμείνεις μόνο όσο ευαίσθητος είσαι. :)

@ κωστής γκορτζής: Ααααα, Κωστή μου, δεν θέλω τέτοια. Μοναδικός ο House… Αλλά κι εσύ εξίσου μοναδικός. Stay like that. Πολλά πολλά φιλιά! :)

@ το μεγάλο μας τσίρκο: Α, εδώ υπάρχει παρεξήγηση. Ο υπέρμετρος σεβασμός μου απευθύνεται στο κράμα του (φανταστικού) χαρακτήρα House και την ερμηνεία του Laurie. Για τον ίδιο τον ηθοποιό γενικά έχω πολύ καλή εντύπωση, και σαν ήθος και σαν καλλιτεχνική αξία, όμως, όντως μένει να αποδείξει όλα αυτά και στην πράξη. Όσο για τον ρόλο του με τον Atkinson… Πολλές φορές –αν όχι τις περισσότερες- από ένα κακό σενάριο δύσκολα μπορεί να ξεχωρίσει καλή ερμηνεία... Καλή χρονιά!! :)

@ subir: Εκτός ότι με το 24 βαρέθηκα μετά από ένα σημείο την επανάληψη της ίδιας πατέντας –άρα, ξαναλέω, θεωρώ το σενάριο του «House m.d.» ό,τι καλύτερο έχει να παρουσιάσει η αμερικανική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια- ο χαρακτήρας του House είναι ό,τι πιο ολοκληρωμένο έχει φτιαχτεί ποτέ για πρωταγωνιστικό ρόλο. Τόσο σεναριακά (ή κυρίως, αν προτιμάς) όσο και από άποψη ηθοποιίας. Αν το συγκρίνεις θα δεις ότι ο τρόπος που υποκρίνεται ο Sutherland συγκρινόμενος με του Laurie απέχουν... μίλια. Από την άλλη, γούστα είναι αυτά. Καλή χρονιά!

@ αθεόφοβος: Κι εμένα μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση αυτό αθεόφοβε. Το πώς δηλαδή ακούγεται τόσο πολύ Αμερικανός! Από την άλλη, επειδή το έψαξα πολλές φορές συζητώντας με γιατρούς, δεν είναι και τόσο απιθανότητες πολλά από τα περιστατικά. Ίσα ίσα, κάποια παρουσιάζονται ως το σούπερ-ουάου απίθανο ενώ είναι αρκετά λογικό το συμπέρασμα του House με βάση τα δεδομένα που έχει. Όσο για όσες όντως είναι απιθανότητες... Μα αυτό ακριβώς και στηρίζει την βάση του House, δεν νομίζω ότι είναι κακό. Ευχές για τα καλύτερα για τη νέα χρονιά!

@ auburn kate: Καθόλου ενοχικά αισθήματα για το ότι νιώθω groupie δεν έχω! Ίσα ίσα, αυτό λατρεύω, την ασταμάτητη, πέραν κάθε λογικής εκδήλωση συμπαράστασης και λατρείας προς το εκάστοτε ίνδαλμα. Εννοείται ότι προτιμώ αυτό, για κάποιες περιπτώσεις, από την εκλογίκευση κάθε πάθους. Δηλώνω ανενοχικά και ειλικρινά τέρμα-groopie του House. Φιλιά και καλή χρονιά!

@ μαρία: Μαράκι μου, για club δεν με κόβω αλλά πολύ χαίρομαι που βλέπω ότι υπάρχουν κι άλλοι με περίεργα βίτσια στα ερωτικά τους γούστα! :p Από την καρδιά μου το 2008 να είναι για εσένα δημιουργικό, γεμάτο χιούμορ, αγάπη και πάνω από όλα υγεία και ενδιαφέρουσες στιγμές! :)

@ mirage: Το πολύ καλό είναι αυτό mirage. Ένα από τα βασικά προτερήματα του να είσαι groupie στα 24 είναι ότι δεν φαντάζεσαι ότι θα παντρευτείς το ίνδαλμά σου. Το θεωρώ μάλιστα πολύ όμορφο ότι έχει και 3 παιδιά, μου γεννά εικόνες οικογενειακής γαλήνης και αγάπης.

Όσο για τον έρωτα και την αγάπη... Τα σενάρια και οι αλήθειες έχουν να κάνουν με τον τρόπο λειτουργίας του μυαλού μας Mirage και, αν μη τι άλλο, καθόλου δεν μου αρέσει να καταδικάζω την λειτουργία του εγκεφάλου μας όταν είμαστε ερωτευμένοι. Εκεί, ναι, οι εικόνες που κατασκευάζει είναι το λιγότερο ευπρόσδεκτες. Αυτή η «αλήθεια» που τόσο εύκολα την πιάνουμε στα στόματά μας δεν έχει να κάνει με μία απόλυτη εκδοχή του κόσμου. Ο έρωτας πολλές φορές βλέπει μέσα στα πράγματα, ακόμη κι αν τίποτε άλλο δεν το κάνει.

Οπότε, εξακολουθώ να εύχομαι έρωτα για το 2008. Η αγάπη, άλλωστε, δεν είναι κάτι που κοντράρεται μαζί του. Μάλλον συμπληρωματικά πάνε θα έλεγα... Καλή χρονιά.

Anonymous said...

Χριστέ μου θέλω το παιδί αυτού του ανθρώπου (IT'S NOT LUPUS!).. αν και έχει ήδη 2-3..Θεοδώρα μου(sic)καλή χρονιά, πότε θα με βγάλεις έξω να ανταλλάξουμε εμπειρίες και φιλιά??

patsiouri said...

Kαλή χρονιά μικρό και κολασμένο!!!!!

NinaC said...

Καλή Χρονιά, με Υγεία και Χαρά, για όλους μας!

katerina said...

Α! Μα το καλό με τον εν λόγω κύριο είναι πως κατά τη γνώμη μου έχει αποδείξει το ταλέντο του... Βλέπεις τόσο οι κωμωδίες στις οποίες έχει παίξει όσο και η Μαύρη Οχιά τον έχουν ήδη καταξιώσει... Απλά το σίριαλ τον έκανε ευρέως γνωστό στο Αμερικάνικο κοινό...
Είμαι βέβαιη πως αν δεν είχε την παιδεία την οποία έχει, το πηγαίο χιούμορ, τον φλεγματικό κριτικό αγγλικό χαρακτήρα -που στην σειρά ορισμένες φορές αν παρατηρήσεις του βγαίνει-, και τη γοητεία που πηγάζει από όλα τα παραπάνω και την εμπειρία του, δε θα σου άρεσε στη σειρά... Όσο για το οτι εσύ παρακολούθησες ένα καθαρά αμερικάνικο προϊόν, δημιουργημένο για να καταναλωθεί από "απλό" κατά κύριο λόγο κοινό -και δεν το εννοώ με την άσχημη έννοια- λέει πολλά για το ταλέντο του κυρίου Laurie...! Γιατί κακά τα ψέματα, όσο καλό και αν είναι το σενάριο, αν δεν το "έχει" ο ηθοποιός, ξέρουμε καλά πως η εκάστοτε ταινία ή σίριαλ, δεν τραβάει...
Φιλιά!

ο δείμος του πολίτη said...

Καλή Χρονιά και Δημιουργική. Θέλει θάρρος για να αναμένουμε να περάσουν οι επόμενες 362 μέρες.

σ.σ. έχω δημοσιεύσει ένα ερωτηματολόγιο κοινωνιολογικής έρευνας για την παιδοφιλία. Αν θες έλα να ρίξεις μια ματιά.

Niemandsrose said...

Κάπου έχασα τη μπάλα. Αυτός στη φωτό είναι ηθοποιός που πρωταγωνιστεί σε σήριαλ; Έψαξα και στο δίκτυο αλλά μπερδεύτηκα ακόμα πιο πολύ.
Σήμερα και χθες έγραφε και ο old boy για δύο αμερικάνικες σειρές, το λοστ και ένα άλλο.
Μα τι γίνεται ρε παιδιά; Στη tv τα δείχνει ή στο ίντερνετ;
Ξαφνικά νιώθω εντελώς συνταξιούχος, σύζυγος απόστρατου. :(

Καλή χρονιά, ερωτική και ελεύθερη!

Duchamp said...

στην υπεροψία του κενού που συναντάει το τίποτα στο άπειρο/ο έρωτας χωρίς πρόσωπο αποτελεί την κινητήρια δύναμη σε μια χωρίς νόημα ύπαρξη;/πώς μπορεί η αλαζονεία του προσώπου-ντεκόρ να σπάσει την κυριαρχία της ομοιομορφίας ως αντίδοτο στη δυστυχία;/το άτομο ζει ανεπιτυχώς χάρη σε μια δυσλειτουργία της κατανάλωσης/αγοράζω άρα υπάρχω/ο άντρας της χρονιάς είναι ένα ακόμα προϊόν κι όλοι εμείς το ευτυχισμένο target group της καμπάνιας.

industrialdaisies said...

@ christina: Thodoroula is sick. When better... give a call. All for the best, my dearest ex(thank god for the “ex”) colleauge. Άντε ρε σήκωσε το ακουστικό, κουδουνίζει! :p

@ patsiouri:Αυτό το “κολασμένο” με απογείωσε! Καλή χρονιά σε όλους μας!

@ composition doll: Καλή χρονιά Νίνα μου.

@ river: Πάντα σε μία ταινία ή σειρά όλοι οι συντελεστές έχουν το κομμάτι τους. Επίτρεψέ μου, όμως, να πιστεύω ότι ο σεναριογράφος έχει την μεγαλύτερη ευθύνη και μερίδα στην επιτυχία ή όχι του αποτελέσματος. Εν συνεχεία ο σκηνοθέτης. Και μετά όλοι οι υπόλοιποι... Τώρα αν το Hollywood επέλεξε να κάνει super stars τους ηθοποιούς και τους παραγωγούς αυτό είναι άλλο ευαγγέλιο.

Συμφωνώ ότι ο Laurie αποδεικνύει εδώ το ταλέντο του. Και το “ταλέντο” που λέμε δεν είναι απλά μία μαγική αστρόσκονη που περιέχει το στομάχι μας όταν γεννιόμαστε. Είναι και η κουλτούρα μας, και ο μόχθος μας, και οι κλίσεις μας, και η περιέργειά μας για τους ανθρώπους και τα πράγματα και τόσα άλλα που δεν μπορώ να απαριθμήσω εδώ... Επιμένω, ξανά, όμως ότι καλό σενάριο και σκηνοθεσία θα φανούν ακόμη και με μέτριο ηθοποιό. Εκπληκτική ηθοποιία δεν σώζει κανένα σεναριακό ναυάγιο... Καλλιτεχνικά τουλάχιστον μιλώντας. Για το εισπρακτικό του πράγματος φροντίζουν άλλα και άλλοι... Φιλιά!

@ ο δείμος του πολίτη: Καλή χρονιά δείμο μου. Παρ' όλα αυτά μου είναι δύσκολο να μοιραστώ μαζί σου μία τόσο μοιρολατρική ευχή. Θάρρος χρειάζεται η δράση και η σκέψη. Η αναμονή της έλευσης δεν απαιτεί θάρρος, παραίτηση και μοιρολατρία προϋποθέτει. Ελπίζω να μην το βλέπεις έτσι, κι από όσο σε γνωρίζω από αυτά που γράφεις δεν είναι έτσι. Για αυτό αντιτείνω την ευχή κάπως έτσι: “Καλή χρονιά και Δημιουργική. Θέλει θάρρος για να κάνουμε ό,τι καλύτερο τις επόμενες 362 ημέρες.” Σε φιλώ.

@ niemandsrose: Χαχα, θα σε βγάλουμε μπιελά!!! Το lost δεν το έχω δει, βαριέμαι να μπω στην διαδικασία. Τα 5 λεπτά που πέτυχα κάποτε στην τύχη δεν μου είπαν τίποτα, αλλά μπορεί και να κάνω λάθος. Όπως και να 'χει, βαρέθηκα να ακούω για αυτό μια ολόκληρη χρονιά στη σχολή και στη δουλειά οπότε με έπιασε η παιδιάστικη αντίδραση και δεν το έψαξα.

Ο κύριος, όμως, της φωτογραφίας είναι πρωταγωνιστής σε μία διόλου ευκαταφρόνητη τηλεοπτική σειρά του αμερικανικού δικτύου Fox, αν δεν με απατά η μνήμη μου, η οποία ονομάζεται “House m.d.”. Και όντως, είναι τηλεοπτική σειρά. Στην Ελλάδα προβάλλεται από το Σταρ κάποια ημέρα της εβδομάδας αλλά, ως ανεπίδεκτη μαθημάτων τηλεοπτικής υπομονής, τα κατέβασα όλα και τα είδα στον υπολογιστή μου. Ούτως η άλλως η οθόνη του είναι μεγαλύτερη από της τηλεορασίτσας μου και τα ηχεία του απείρως καλύτερα από τις τρόμπες που έχει η παραπάνω αναφερθείσα. Στην Αγγλία δεν το είχα προλάβει, αν και βρίσκεται ήδη στον 4ο κύκλο της η σειρά. Δεν ξέρω αν προβάλλεται από κάποιο αγγλικό κανάλι (θεωρώ λίγο απίθανο, όμως, το ενδεχόμενο να μην προβάλλεται). Για περισσότερες πληροφορίες:
http://www.fox.com/house/ και
http://www.imdb.com/title/tt0412142/

Στην ευχή σου συμφωνώ και με όλη μου την καρδιά ανταποδίδω! Φιλιά.

@ dada: Δεν θέλω να στο χαλάσω, αλλά νομίζω ότι αλληθωρίζεις λίγο. Για την “χωρίς νόημα ύπαρξη” και για την “ανεπιτυχή” ζωή δεν φταίει ποτέ το λάθος κάποιου άλλου -πολύ δε περισσότερο ένα "λάθος" (λέμε τώρα) του καπιταλισμού. Μάλλον είναι εύκολο να φορτώνουμε όλα τα στραβά μας σε εύκολες δικαιολογίες. Ούτως ή άλλως, πάντα με κούραζε η έλλειψη χιούμορ και η επί τούτου απλωμένη ωσάν τραχανάς μελαγχολία πάνω στα πάντα...

Ας αφήσουμε, λοιπόν, έναν φανταστικό χαρακτήρα να επιτελέσει το έργο του, όσο καλά το κάνει, κι αν θέλουμε να δούμε τα σοβαρά προβλήματα ας κοιτάζουμε με θάρρος πρώτα από όλα τους εαυτούς μας. Γιατί αν μπροστά στον καθρέφτη αλληθωρίζεις το πιθανότερο είναι να νομίζεις ότι το είδωλό σου είναι η κορνίζα που κρέμεται δίπλα. Καλή χρονιά.

Duchamp said...

Δεν θέλω να στο χαλάσω, αλλά νομίζω ότι αλληθωρίζεις λίγο:δεν μεταθέτω την ευθύνη σε κάτι άλλο:ο καπιταλισμός,όπως αναφέρεις,είναι απλώς μια έννοια που εδώ δεν έχει καμία θέση,αυτό που εννοώ,παρακάμπτοντας την απώλεια χιούμορ,είναι ότι:εύκολο πολύ οτιδήποτε γράφεται για να γραφθεί εν είδει ευχολογίου αλλά πώς είναι όταν απλώνεις τα χέρια σου και δεν φτάνεις κάπου πέρα από το ευκόλως εννοούμενο ως εκεί;καλή χρονιά(μην παίρνεις στα σοβαρά ο,τι γράφεται,ούτε τον εαυτό σου)

ο δείμος του πολίτη said...

Όχι και μοιρολάτρης καλή μου. Προτέινω σε θάρρος, προτρέπω σε αγωνιστική και δημιουργική χρονιά. Γιατί μοιρολάτρης; :)))))

Anonymous said...

για μας που δεν βλέπουμε τηλεόραση, καμία εξήγηση? :(

industrialdaisies said...

@ dada: 1ον. Επειδή ως γνωστόν ο γραπτός λόγος, ειδικά όταν δεν γνωρίζεις τον άλλον, είναι πολύ εύκολο να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις καλό είναι, αν θέλουμε να συννενοούμαστε, πριν γράψουμε κάτι να φροντίζουμε ένα minimum όσων εννοούμε να γίνεται φανερό. Ξαναδιαβάζοντας το πρώτο σου σχόλιο πιστεύω θα δεις πώς μπορεί να οδηγήθηκα στα συμπεράσματα που οδηγήθηκα και να καταλάβεις πως μπορεί να μην ήταν εντελώς δικό μου φταίξιμο.
2ον. Σε αυτό που με αφήνεις να καταλάβω με το δεύτερό σου σχόλιο έχω να πω ότι δεν αναλώνομαι, εγώ προσωπικά, σε εύκολα ευχολόγια. Θεωρώ δε ότι όταν "απλώνεις" χέρι με χαρακτήρα και συναίσθηση της πραγματικότητας (αλλά και με σχέδιο, και με θέληση κι επιμονή και άλλα πολλά) φτάνεις όσο μακριά μπορείς να πας. Αυτό ως μία αισιόδοξη νότα στον τρόπο που βλέπω τα πράγματα κι όχι ως αστήρικτο ευχολόγιο.
3ον. Ελπίζω η παρεξήγηση να λήξει εδώ -αναγνωρίζω ότι μάλλον ήταν θέμα παρερμηνείας. Στα σοβαρά, πάντως, παίρνω το ο,τιδήποτε, γνωρίζοντας ότι το χιούμορ, η φάρσα και η κωμωδία είναι πάντα η side-b.

@ ο δείμος του πολίτη: Αυτό μου έκανε εντύπωση κι εμένα δείμο μου! Γιατί από τον τρόπο που εξέφρασες την ευχή σου μου φάνηκε σαν μοιρολατρία αλλά τα γραπτά σου και η παρουσία σου εδώ μέσα έχουν δείξει τα αντίθετα. Με το δεύτερο σχόλιό σου απλά επιβεβαιώθηκε η αίσθησή που έχω τόσο καιρό για εσένα και το παραπάνω καταλήγει απλά μία λάθος ερμηνεία. Σε φιλώ!

@ krotkaya: Χαχαχαχα, Κροτάκι. Επίτηδες, ήθελα να δώσω ένα μικρό hint κι όσοι δεν τον γνωρίζουν να το ψάξουν. Δεν είναι από αδιαφορία -ούτε, ασφαλώς, από αίσθηση ότι όλος ο κόσμος βλέπει TV. Είναι από μία έτσι λίγο "παιχνιδιάρικη" διάθεση. Πάντως σου προτείνω να το ψάξεις... Αξίζει. Σε φιλώ Κροτίδιο!

subir said...

Έφτιαξα κάτι που νομίζω ότι μπορεί να μας διευκολύνει όλους.Bloggers ή όχι.Αν θες μπες στο freskotato.blogspot.com.Διάβασε και αν δεις ότι βολεύει,πράξε αναλόγως.

Duchamp said...

έχετε απόλυτο δίκιο και ζητάω ταπεινά συγνώμη/εκτιμώ βαθύτατα τη δουλειά σας,γιαυτό και σας επισκέπτομαι τακτικά/ο λόγος εύκολα παρερμηνεύεται όταν αγνοούμε τον άλλον/ορισμένες φορές απαιτείται μεγαλύτερη συμμετοχή/πάντα όμως η πρόθεση είναι δεδομένα καλή/σας ευχαριστώ για την κατανόηση

2Σx2 said...

Ψψψψψτ!
Που είσαι εσύ;
Πολλές ευχές! (κι άσε τον House να κατουριέται πάνω του) :)))
Πάντως αυτοί οι αλήτες, μορφωμένοι κωλοπαιδαράδες φαίνεται πως έχουν πέραση!

roidis said...

Καλή σου Χρονιά, όσο για τις φαντασιώσεις που είχαμε μικροί...τώρα πήραν άλλη θέση στη καρδιά μας και δεν ξεχνιούνται, ο εικονιζόμενος είναι ένας εξαίρετος ηθοποιός (κυρίως θεατρικός)

Σπύρος Σεραφείμ said...

... κι από βίλες νταβατζήδων άλλο τίποτε...

Kwlogria said...

Αυτός ο κύριος είναι όμορφος... Με σκανδαλίζει λίγο, αλλά θα κρατηθώ στο ύψος μου... Καλή σας χρονιά κι ευτυχισμένη κυρία μου :)))

Sally Finkenstein said...

Kαλή μου Μαργαριτούλα,
η ευχή σου είναι η καλύτερη που άκουσα μέχρι τώρα! Περιμένω ;)

Aν και αγνοούσα και τον Gregory House m.d., και τη σειρά γενικώς, καλός μου φαίνεται! Όπως τα γράφεις κι όλας!

Έρωτα εύχομαι και σε σένα λοιπόν και ωραίες ιδέες, σαν αυτές που έχεις πάντα! Να μας ξυπνάς με τη ζωντάνια σου!
(φτου, καλέ? μάλλον σε μένα ευχήθηκα,τς, τς, τς)

tzotza said...

καλα ΠΑΝΤΟΥ αργω εγω..how pitiful indeed!!! :))))

θα συμφωνισω ΚΑΙ σαυτο φιλεναδα μου!!!τον εχω βαλει και εγω στο ματι τον κυριο doctor εδω και πολυ καιρο και ειχα την απορια αν ητανε οντως αληθινο το προβλημα του με το ποδι του..στην αμερικη ειναι in fashion να εχουνε και disabled/handicapped actors/actresses..ας ειναι και ετσι αν ειναι να δειχνουμε ενα καλο παραδειγμα πως τιποτα δεν μας ειναι εμποδιο στα ονειρα μας, ε?

σε φιλω φιλεναδα μου!!

ps..εγω man of my year θα βαλω τον Tim Booth (James) γιατι μετα αφου τον ειδα στο ΟΑΚΑ το καλοκαιρι, επαθα μεγαλο κολλημα..ητανε που ητανε απο πριν,τωρα ειναι serious!!!! :))))

fish eye said...

χαθηκαμε..ουτε χρονια πολλα δε ειπαμε..φιλιαα!!

Pan said...

Καλησπέρα.

Ελπίζω να πέρασες όμορφα.

Και η καινούρια χρονιά να είναι η καλύτερή σου μέχρι την επόμενη.

Φιλιά.

Unknown said...

Δε λέω καλός..
αν μου το επιτρέψει ο εγωισμός μου θα πω περισσότερα..

Anonymous said...

Βιομηχανική μαργαρίτα, πολύ ευφάνταστα και έξυπνα, πολύ καλή η γραφή σου, τη φωτογραφία δεν την κατάλαβα, δεν βλέπω και τόσα σιριαλ...
Καλή και η αναφορά στον παπού σου.
Και επειδή θαύμασα την ευαισθησία σου, σου αφιερώνω δύο ποιήματα, του Σικελιανού και μτου Ελύτη:

Γιατί βαθιά μου δόξασα



Γιατί βαθιά μου δόξασα και πίστεψα τη γή

και στη φυγή δεν άπλωσα τα μυστικά φτερά μου,

μα ολάκερον ερίζωσα το νού μου στη σιγή,

να που και πάλι αναπηδά στη δίψα μου η πηγή,

πηγή ζωής, χορευτική πηγή, πηγή χαρά μου…



Γιατί ποτέ δε λόγιασα το πότε και το πώς,

μα εβύθισα τη σκέψη μου μέσα στην πάσα ώρα,

σα μέσα της να κρύβονταν ο αμέτρητος σκοπός,

να τώρα που, ή καλοκαιριά τριγύρα μου είτε μπόρα,

λάμπ΄ η στιγμή ολοστρόγγυλη στο νου μου σαν οπώρα,

βρέχει απ΄ τα βάθη τ΄ουρανού και μέσα μου ο καρπός!...



Γιατί δεν είπα: «Εδώ η ζωή αρχίζει, εδώ τελειώνει…»

μα «αν είν΄η μέρα βροχερή, σέρνει πιο πλούσιο φώς…

μα κι ο σεισμός βαθύτερη τη χτίση θεμελιώνει,

τι ο ζωντανός παλμός της γής που πλάθει είναι κρυφός,..»

να που, ό,τι στάθη εφήμερο, σα σύγνεφο αναλιώνει,

να που κι ο μέγας Θάνατος μου γίνηκε αδερφός!...



Άγγελος Σικελιανός






Το Φωτόδεντρο και η δέκατη τέταρτη Ομορφιά

Μ΄ ένα τίποτα έζησα
Μονάχα οι λέξεις δε μου αρκούσανε
Σ΄ ενός περάσματος αέρα
ξεγνέθοντας απόκοσμη φωνή τ΄ αυτιά μου
φχιά
φχιού φχιού
εσκαρφίστηκα τα μύρια όσα
Τι γυαλόπετρες φούχτες
τι καλάθια φρέσκες μέλισσες και σταμνιά φουσκωτά όπου
άκουγες ββββ να σου βροντάει ο αιχμάλωτος αέρας.

Κάτι
Κάτι δαιμονικό μα που να πιάνεται σαν σε δίχτυ στο σχήμα του Αρχαγγέλου
Παραλαλούσα κι έτρεχα
Έφτασα κι αποτύπωνα τα κύματα στην ακοή απ΄ τη γλώσσα

-Ε καβάκια μαύρα, φώναζα, κι εσείς γαλάζια δέντρα τι ξέρετε από μένα;
-Θόη θόη θμος
- Ε; Τι;
- Αρίηω ηθύμως θμος
- Δεν άκουσα τι πράγμα;
- Θμος θμος άδυσος
Ώσπου τέλος ένιωσα
κι ας πα΄ να μ΄ έλεγαν τρελό
πως από ΄να τίποτα γίνεται ο Παράδεισος.

Ο. Ελύτης


Καλή συνέχεια, καλή δύναμη.