Monday 7 April 2008

Η μαμά δεν αντέχει να ακούει αλήθειες



Δεν έχω σπίτι πίσω για να 'ρθω
Ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ
Δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
Να περπατήσω μια Πρωτομαγιά

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
Μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα

Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
Εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια
Και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
Που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
Μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα
Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
Είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα
Και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού
Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καημού

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
Μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα

Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι
Εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη
Και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς
Το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς

"Μάνα μου Ελλάς"
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Ερμηνεία: Νίκος Δημητράτος
Από την μαγεία του Κώστα Φέρρη, "Ρεμπέτικο".

10 comments:

dumbdog said...

...πραγματικά είναι από τις λίγες ταινίες του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου που μ'έχουν συνεπάρει με την ατμόσφαιρα τους.
καλημέρα...

kanataki said...

καλημερα ριτα!


υγ εκ του μαργαριτα

Anonymous said...

κορυφαία ταινία, κορυφαία μουσική, κορυφαίοι στίχοι.

αδιανόητα καταπληκτική η Σωτηρία Λεονάρδου και ο Νίκος Καλογερόπουλος.

Για μένα αυτή η ταινία ήταν μια σπάνια έκλαμψη δημιουργικής σοφίας μέσα στην ερημιά της δεκαετίας του 80 την οποία λιμαίνονταν ο δηθενισμός από τη μια (σόρυ, υποννοώ κάποιον που εκτιμάς!) και οι βιντεοταινίες από την άλλη.
Αυτή και τα Πέτρινα χρόνια.

Φράνσις said...

Εμπρος σηκωθείτε απανταχου προγονόπληκτοι της Ελλαδος παιδιά.( Μωρε μαργαριτουλι, μηπως ειμαστε γνησια τέκνα του Τέννεσι Ουίλιαμς; Της Μπλάνς μαλλον ε; λατρεύουμε το ένδοξο παρελθόν μας και δεν μπορουμε(;) να δημιουργήσουμε ισαξιο παρόν. Καλημερα μαργαριτουλι, και οπως είπαμε ε; τα πεταλά σου και τα μάτια σου.

ο δείμος του πολίτη said...

Υπέροχο τραγούδι, πολιτικό και κοινωνικό.

industrialdaisies said...

@ dumbdog: Νομίζω ότι είναι υπέροχη. Τόσο απλά, τόσο μεγαλειωδώς. Σαφώς υπάρχει μία μεγάλη λίστα ελληνικών ταινιών που πιστεύω ότι είναι πολύ καλές. Σϋγχρονο, μη σύγχρονο δεν έχει σημασία. Πάντως σινεμά κάνουμε -και αυτό είναι το ωραίο. Καλημέρα!

@ kanataki: Όπως λέμε "καλημέρα τάκη, εκ του κανατάκι"; :p

@ krotkaya: Νομίζω ότι όλες οι ερμηνείες ήταν άξιες λόγου.

Για τον Τεό δεν θα ξαναμιλήσω -απλά θα σου αφαιρέσω τον τίτλο του Κροτφένεκ. Ο άνθρωπος μπορεί να μην είναι αρεστός σε πολλούς όμως έχει μία ιδιαίτερη τόλμη στον τρόπο που κινηματογραφεί και μία φοβερή ευαισθησία που δεν καταδέχτηκε ποτέ να βάλει σε καλούπια. Εγώ για αυτό τον σέβομαι -δεν είναι ότι θα βάλω ταινία του στις 2 το βράδυ να δω.

Για τις βιντεοταινίες τι να πω; Ότι αυτές πληρώνουμε ακόμη; Ότι αλί και τρισαλί στον μελλοντικό θεατή που θα βλέπει σημερινές "τηλεοπτικού" τύπου ταινίες; Αρκεί να μην έχει ξεχάσει τι θα πει σινεμά (που δεν το πιστεύω).

Ααααχ, και τα Πέτρινα χρόνια, από πιτσιρίκι έχω να το δω. Μου έδωσες ιδέα!

Φιλιά Κροτίδιο! :)

@ auburn kate: Το "εμπρός" ομολογώ ότι δεν κατάλαβα σε ποιους απευθύνεται. Ελπίζω όχι στους δημιουργούς αυτής της ταινίας.

Όσο για την Μπλανς. Μα εκείνη ήταν μία αιθέρια ύπαρξη που δεν έβλαπτε κανέναν με την εμμονή της. Αντιθέτως, ο Έλληνας νομίζω ότι κακό ξέρει να κάνει. Άρα, άκυρος και ο Τένεσι. Αλλού θα πρέπει να αναζητηθούν οι ρίζες μας, κάπου που στους περισσότερους δεν αρέσει... Φιλιά.

@ ο δείμος του πολίτη: Δείμο μου, και βαθιά ελληνικό και ειλικρινές. Ερωτικό, κατά μία έννοια, με αυτόν τον "άγιο" έρωτα του ωραίου Έλληνα για μία Ελλάδα που βρίσκεται αλλού από εκεί που την βρίσκουν οι άλλοι... Καλημέρα! :)

Pan said...

Καλησπέρα!

Διαχρονική αλήθεια.

Κωστής Γκορτζής said...

Η ταινία μου άρεσε. Και η μουσική, βεβαίως.
Ο Φερρης δεν μου αρέσει.
Ο τίτλος του ποστ τόσο πραγματικός...

Ως πότε θα ανεχόμαστε τα καραγκιοζιλίκια με τις χλαμύδες και το 'ιερό φώς';

industrialdaisies said...

@ pan: Καλημέρα Πάνα μου, ναι, διαχρονικά αυτή η "μαμά" δεν αντέχει αλήθειες. Μόνο καλοπουλημένα ψέμματα και σχέσεις συμφέροντος. Σε φιλώ.

@ κωστής γκορτζης: Κωστή, έλα μου ντε!!!!!! Δεν την παλεύουμε λέμε άλλο, πότε θα ξυπνήσουμε ρεεεεεε;;; Πέστα βρε Κωστή, πέστα και νομίζω ότι μόνο εγώ είμαι το ούφο που αδυνατεί στο Μακεδονικό ζήτημα αυτό που βλέπουν οι άλλοι. Που βλέπω καλοπουλημένες τακτικές, καλοπουλημένη προπαγάνδα και εθνική συσπείρωση γύρω από ένα τεράστιο ψέμμα... Σε φιλώ Κωστή, καλό Σαββατοκύριακο να 'χουμε! :)

pokopik the greek said...

Την καλημερα μου, χαιρομαι που ξεγελασες το χρονο και τον γυρισες πισω, εστω για λιγο, μου θυμησες παρα πολλα!