- Τι κάνεις εδώ; Τρέξε έξω, μέσα είναι επανάληψη και θάνατος...
- Ποιος μιλά; Δεν είναι εγώ, δεν είναι αυτό, όχι δεν μπορεί...
- Τι κάνεις εδώ; Κλέβεις. Κάθε μέρα, με κάθε σου ανάσα. Κλέβεις. Τον άλλο.
- Ποιος είναι ο άλλος;
- Ο άλλος είναι πάντα εσύ, εσύ είσαι πάντα ένας άλλος και στο τέλος ο άλλος αλλοτριώνει την αίσθηση που είχες κάποτε των πραγμάτων.
- Να ζεις;
- Ευτυχισμένος, προβληματισμένος, ανασαίνοντας, παλεύοντας, απλά να κοιτάς, απλά να αγγίζεις, μην ρωτάς...
- Ποιος ρωτά; Δεν είναι εγώ, είναι η γλώσσα. Αυτή η γλώσσα που όλοι μιλούμε αλλά κανείς δεν μιλά. Αυτή μιλά κι εμείς ανοιγοκλείνουμε στόματα σαν ψάρια. Ρωτώ γιατί ξέρω την ερώτηση. Ναι, επιλέγω την ερώτηση. Όχι, δεν την επιλέγω. Την ξέρω...
- Ξέχνα τα όλα. Τρέξε έξω. Μακριά από τοίχους, μακριά από ανθρώπους, μακριά από την γλώσσα.
- Πού είναι το έξω;
- Στη σιωπή.
- Από μέσα το παλεύω.
- Από μέσα το θρέφεις.
- Όχι, δεν μπορεί, εδώ είναι το μέσα που βλέπει το έξω. Κι εκεί έξω είναι αλλιώς, δεν είναι χαοτικές γραμμές ούτε γεωμετρικές ευθείες. Εσύ ξέρεις πώς είναι;
- Εγώ είμαι η γλώσσα.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
20 comments:
Καλημέρα!
Μεγάλες αλήθειες μας σερβίρεις... Να προσέχεις ε;
(τώρα αν σου πω ότι μου θύμησες τον Γκιμπράν;)
Εγώ είμαι η γλώσσα, εσύ ποιός είσαι;
Σοφία και φιλοσοφία μαζί σήμερα....
πολύ πολύ ωραία....
άφησε την σιωπή να μιλήσει..))
φιλιά σοφά....
καλό Σαββατοκύριακο....
Οταν μιλανε οι απογονοι του Witgenstein!!! να πω αυτο που είπε; "Η γλωσσα μιλαει για τον κοσμο της και γαι την ακοσμία το κόσμου της"... φιλια μαργαριτουλα μου.
"Ο άλλος είναι πάντα εσύ, εσύ είσαι πάντα ένας άλλος και στο τέλος ο άλλος αλλοτριώνει την αίσθηση που είχες κάποτε των πραγμάτων."
σχιζοφρενικά και υπέροχα ιονεσκικό!
(βγλαζει νόημα αυτό που είπα?)
νοστιμότατο το γλυκό σας!!
Πολυ μελο..Προσπαθεις να μιμηθεις καποιον εντελως αποτυχημενα.
Δε σου βγηκε..
κοίτα
άγγιξε
γέλα
τρέξε έξω....
...το κρατάω σαν δώρο για τους καθημερινούς μου στοχασμούς...
φιλί....
existence.
εμένα πάλι γιατί μου άνοιξε η όρεξη με το γλώσσα, γλώσσα, γλώσσα...δε μπορώ να το εξηγήσω..
Κάποιος την έκανε ή μου φαίνεται;
Αααααχ έτσι είναι... Άλλοι πήζουν στην εφημερία κι άλλοι στο καρπούζι...
@ ex dimosthenis s.: Δεν υπάρχουν μεγάλες αλήθειες Δημοσθένη. Μόνο μικρές ανθρώπινες. (Γκιμπράν; Α πα πα, με έχεις υπερεκτιμήσει όσο δεν παίρνει.)
@ στέφανος: Σκέψου... :)
@ fatale: Καλή μου, ήταν όντως όμορφο Σαββατοκύριακο, σε ευχαριστώ πολύ και για τα λόγια σου και για την παρουσία σου εδώ. Φιλί!
@ auburn kate: Πριν τον Witgenstein το είπαν άλλοι ποιητικότερα και λιγότερο διδακτικά και μελοδραματικά... :)
@ krotkaya: Γιατί, βγάζει νόημα αυτό που έγραψα; :pppp Αχ, Κροτάκι, να' σαι καλά, πάντα μια νότα με χαμόγελο είσαι! :)
@ anisixos: Εκτός τόπου και χρόνου.
@ anyone: Είναι και καλοκαίρι ε; Κι άλλα πολλά υπάρχουν να κάνει κανείς... Φιλί!
@ roidis: Aspect of human existence... There's more paranoia to it... Κι ένα φιλί ελληνικό! :)
@ narita: άλλη μια φορά να έγραφες "γλώσσα" κι εμένα θα μου άνοιγε η όρεξη... ;)
@ dimosthenis s.: Στους παγωμένους καφέδες... :) (πες μου ότι τουλάχιστον θα ξεκουραστείς,ε;)
Πάντως σου έχω καλά νέα..!
Αυτη που ειναι εκτος τοπου και χρονου εισαι εσυ με τα μελο κειμενα σου.
@ dimosthenis s.: Θα περιμένω να τα διαβάσω όποτε θελήσεις!
σου' ρθε το μέηλ;
Οι μικρές ανθρώπινες αλήθειες, είναι και οι πιο μεγάλες, ξέρεις...
Το ξέρεις δλδ αλλά είσαι και μετριόφρων, μου φαίνεται...
συνέχισε να κλέβεις ανάσες. Κι αυτή είναι η πιο μικρή αλήθεια που μπορώ να σου πω σήμερα...
Βαβέλ, πράγματι...
@ dimosthenis s.: Το είδα το mail, και καταχάρηκα. Για τα υπόλοιπα... Συμφωνώ για τις μικρές αλήθειες. :)
@ σπύρος σεραφείμ: Αχ, Σπύρο μου, μικρή η αλήθεια σου. Γίνεται όμως τεράστια τώρα που σκέφτομαι ότι έτσι που καίμε ότι υπάρχει γύρω μας στο μέλλον μόνο κλεφτές θα είναι οι ανάσες μας -μέχρι που θα πεθάνουμε από ασφυξία... Φιλιά!
@ r2-d2: Βαβέλ είναι ο άνθρωπος ρομποτάκι μου... Εντός του και στις σχέσεις του με τους υπόλοιπους. Για αυτό ουτοπίες ονειρευόμαστε... :)
Με άγχωσες. Μου θύμισες τη καθημερινότητά μου! Ένα χάος από λίγες μόλις λέξεις. Συμφορά....
Post a Comment