Ευτυχία

- Καλησπέρα.
- Καλησπέρα.
- Απόψε θα πεθάνω.
- ...
- Απόψε θα πεθάνω.
- Μην λες τέτοια.
- Φυσάει... Φυσάει όπως τότε...
- Δεν θυμάμαι.
- Κι αυτή η μουσική... Την παίρνει ο αέρας και τη στροβιλίζει στο κεφάλι μου.
- Μην λες τέτοια, δεν κάνει.
- Αλήθεια σου λέω, απόψε θα πεθάνω.
- Το θες αλήθεια;
- Είναι τόσο όμορφα που με πονάει το στομάχι μου.
- Κάποιος παίζει με το κουδούνι από το ποδήλατό του τρεις η ώρα τη νύχτα...
- Θα είναι ευτυχισμένος.
- Δεν θυμάμαι να έχω νιώσει ξανά τέτοιο αέρα στα πνευμόνια μου.
- Τότε.
- Τότε ήταν αλλιώς. Ήμουν ψάρι τότε...
- Εγώ ήμουν λύκος.
- Όχι δεν ήσουν. Πούπουλο ήσουν και τώρα βγάζεις φτερά, για αυτό σου αρέσει τόσο ο άνεμος.
- Για αυτό σου λέω... Απόψε θα πεθάνω.
- Σώπα, δεν το ξέρεις.
- Είναι απλή η ευτυχία.
- Δεν είναι εξίσωση.
- Η γιαγιά ήταν ευτυχισμένη.
- Η γιαγιά είχε δει ανθρώπους να καίγονται σαν καψαλισμένα φτερά πεταλούδας.
- Κι η μαμά;
- Η μαμά είχε ελπίδες.
- Κι εγώ;
- Εσύ θα πετάξεις.
- Τώρα;
- Τώρα δοκιμάζεις τα φτερά σου.
- Φυσάει όπως τότε.
- Τι έγινε τότε;
- Φύτρωσε καρδιά.
- Θες να πεθάνουμε μαζί απόψε;
- Ξέρεις να πετάς;
- Μάθε με.