Κάποιος να καλέσει τον Ανάν να επιλύσει το "Ζωνιανό"

Ωραία. Γύρισα, αναγκαστικά χώνεψα το ότι γύρισα, δεν ξεκουράστηκα, συνειδητοποίησα ότι γύρισα αφού άρχισα την γκρίνια και τώρα δεν έχω και χρόνο για να γράφω όσο θα ήθελα. Τι τις θέλω τις διακοπές αφού με χαλάνε; Έχασα λέει και σκηνικά όσο έλειπα. Ζωνιανά, την υπέροχη προεκλογική καμπάνια των χαμένων (όχι μόνο των εκλογών) και τα τοιαύτα. Ωραία.

So what? Κατ’ αρχάς το βρίσκω υποτιμητικό για την νοημοσύνη των περισσότερων από εμάς να ασχολούμαστε με ένα θέμα με όρους μηντιακούς. Τώρα τους καύλωσε τώρα πρέπει να λύσουμε το "Ζωνιανό" (μέγιστο εθνικό θέμα μετά το Κυπριακό –καλά, αυτό πλέον είναι global θέμα, όχι εθνικό- και το Σκοπιανό –ή Μακεδονικό λέγεται πλέον;). Αμ, το Ζωνιανό αδέρφια δεν λύνεται επειδή ο Πρετεντέρης πρέπει να πληρωθεί τις Δευτέρες και η Ζαχαρέα να αποδείξει ότι δεν είναι η σύζυγος του άνδρα της. Ή πρέπει ξαφνικά όλοι να δηλώσουμε αποτροπιασμό για τους κατοίκους ενός χωριού και την κουμπουροφορία των Κρητικών; Εγώ προσωπικά ένα πράγμα δεν κατάλαβα ποτέ, αλλά από την άλλη ίσως το γεγονός αυτό με κάνει και να τους σέβομαι όσο λίγους. Γιατί οι Κρητικοί πρέπει να αντιμετωπίζονται σαν τους Χούτου της Ελλάδας; Τόλμα εσύ να κρύψεις στο σπίτι σου κουμπούρια και καραμπίνες, βγάλτες και βόλτα στο Κολωνάκι την Κυριακή και μετά πυροβόλα στον αέρα να γιορτάσεις την νέα γεύση espresso coconut-caramel-strawberry-πατσάς και θα δεις αμέσως πώς σκάει ένας (όχι ογδόντα) αστυνομικοί με Rayban να σε μπαγλαρώσουν.

Αν μη τι άλλο είναι πολύ κολακευτικό, και εμπνέει και αίσθημα ασφάλειας, να βλέπουμε ολόκληρο τάγμα χεσμένων αστυνομικών να παρελαύνει στα Ζωνιανά αντιμετωπίζοντας θαρραλέα τον γέννημα-θρέμμα της λεβεντομάνας Κρήτης σκύλο Σήφη την ώρα που ξύνεται βαριεστημένος στην κεντρική πλατεία του χωριού. Και συγγνώμη κιόλας, αλλά μόνο στην Κρήτη συμβαίνουν αυτά; Απλά στην Κρήτη ισχύει το moratorium. Και για αυτό και χέζονται και πάνω τους. Όχι, πέστε μου, είναι σοβαρά αυτά τα θέματα; Να μου λέγατε να ασχοληθούμε με την Δρούζα πιο σοβαρό θα μου φαινόταν. Γιατί το "Δρουζιανό" μπορεί και να επιλύεται –πήρε πόδι από την κρατική, με λίγο μαγείρεμα μπορεί κάποια στιγμή να αξιωθούμε να την δούμε να παίρνει πόδι γενικώς από τα τηλεοπτικά δρώμενα. Όμως το εμπόριο ναρκωτικών δεν λύνεται επειδή η Όλγα ακόμη και άρρωστη εμφανίστηκε στο δελτίο ειδήσεων ή ο Νικολάκης άφησε για λίγο στην άκρη τις βρώμικες πιτσαρίες και τα άσυλα. Έλεος.

Μία σοβαρή συζήτηση θα προϋπέθετε την πρόθεση του κράτους να εφαρμόσει στην Κρήτη τους στοιχειώδεις κανόνες δικαίου που ισχύουν στην υπόλοιπη χώρα (να μην μιλήσω για αυτούς των πολιτισμένων κρατών –ας το αφήσω απλό προς το παρόν) και να προστατεύσει τους κατοίκους από τον τραμπουκισμό ορισμένων. Ποιος συζητά για αυτό; Κανείς. Αντιθέτως, όλοι ασχολούνται με το πόσα φυλλαράκια είχε η γλάστρα που βρέθηκε θαμμένη και τι εξοπλισμό έφεραν οι θαρραλέοι μας αστυνομικοί. Πώς γίνεται να εκσυγχρονίσεις μια κοινωνία αν δεν βρεις την τομή μεταξύ της παράδοσής της και της σημερινής εποχής; Η παιδεία δεν παίζει κάποιον ρόλο σε αυτό; Ή μήπως επειδή οι υπόλοιποι Έλληνες παραδοθήκαμε αμαχητί στο κυνήγι της "δεξιάς και της προόδου" πίστευαν κάποιοι ότι και η Κρήτη θα πέσει εύκολα; Κι αφού, λοιπόν, δεν έκατσε μωρέ αδερφάκι μου... Άστους να παν στον διάολο. Εσύ μόνο κρατήσου μακριά μπας και σε πάρει ξώφαλτσα καμιά σφαίρα και τρέχουμε. Και να διευκρινίσω. Κρητικιά δεν είμαι ούτε κατά διάνοια. Ούτε και συμμερίζομαι το αντίθετο ρεύμα, αυτό που έχει συσπειρωθεί γύρω από την «Κρητική λεβεντιά». Μαλακίες είναι όλα αυτά. Ο έμπορος που κρύβεται και απειλεί κατοίκους χωριού, τα παίρνει και τα δίνει σε πάσης φύσεως αρχές για να μπορεί να κονομάει ανενόχλητος δεν είναι Κρητίκαρος λεβέντης. Λεβεντοπόρνη του καπιταλισμού και της εξουσίας είναι και μένει εκεί το ζήτημα.

Ας αναθεωρήσουμε λίγο, λοιπόν, με τι σοκαριζόμαστε. Μήπως δεν ήταν πριν από λίγα χρόνια που σε εκτάσεις του Πανεπιστημίου Κρήτης βρέθηκαν χασισοφυτείες; Ή, μήπως, πέρυσι δεν σκοτώθηκαν έξω από το Αγρίνιο νέα παιδιά; Ποιος τα σκότωσε –η αλεπού που έπαιρνε την εκδίκησή της για το κυνήγι των λαγών; Έλεος.

Δεν είναι αδιαφορία όλα αυτά. Αγανάκτηση είναι για την υποκρισία στην οποία βολευόμαστε όλοι. Ωραία. Όταν το λύσουν κι αυτό οι τηλε-δικαστές της δίωξης ναρκωτικών (καινούρια ειδικότητα αυτή, κάθε μήνα κι από μία αποκτούν) ας μας ενημερώσουν για το επόμενο θέμα που πρέπει να λύσουμε ως «Έθνος ηρωικόν». Α! Και κύριε Κακαουνάκη μου, μη σας απαντήσω τώρα και βρεθούμε πίσω από τα κάγκελα αλλά, ναι, μ..... είναι αυτός που ξέρει και δεν μιλά. Κι ο λαϊκισμός έχει τα όριά του. Κρητικοπαλήκαρος κι εσείς, καταλαβαίνω, αλλά ο τρόπος που χειρίζεστε το θέμα μόνο παληκαριά δεν δείχνει. Λαϊκισμό και χεσμεντόλ ναι. Ξέρετε, όποιος ξέρει μπορεί να πάει στον εισαγγελέα και να καταθέσει αναφορά. Ή απλά να ενημερώσει τον εισαγγελέα κι εκείνος να διατάξει έρευνα. Δεν χρειάζεται να κινδυνεύσει η ακριβή ζωή σας ούτε να γίνετε και τηλε-ήρωας (καλά, άμα το δω κι αυτό στα δελτία θα καταρρεύσω). Σταματήστε, όμως, τους λαϊκισμούς τύπου «Ξέρω αλλά δεν είμαι μαλάκας» -καλωσήρθατε στο club ολόκληρης της Κρήτης, μόνο που εσείς τα κονομάτε για να ξέρετε ΚΑΙ να λέτε, όχι να υποκύπτετε σε τραμπουκισμούς –και το παίζετε και αδέκαστος ρεπόρτερ. Φσσσσσσσστ!!! Για εμάς τους υπόλοιπους, που δεν ξέρουμε αλλά γνωρίζουμε την ουσία, αυτά είναι μαλακίες.

Όσο για τον Γιωργάκη...Να’ ναι καλά το παιδί να συνεχίσει να μας προσφέρει γέλιο τα επόμενα χρόνια. Όχι, φαντάζεστε τον Μπένυ εξουσία; Να τον βάλουν οι image-makers να κάνει δίαιτα για να μην εξαγριώνει τα πλήθη που λιμοκτονούν από την λιτότητα και να βγάζει όλη την εξουσιομανία και τα νεύρα του σε κάθε δημόσια εμφάνιση; Και κάνει και πολλές ο άτιμος... (Καταλαβαίνετε ότι αυτό το θέμα μου φαίνεται ακόμη πιο γελοίο από το «Ζωνιανό» -αδυνατώ να ασχοληθώ σοβαρότερα.)

Νέα και φωτογραφίες από Παρίσι προς το παρόν αδύνατον –γράφω από την δουλειά και δεν έχω μαζί ούτε υλικό ούτε διαύγεια για να ανακαλέσω όλες τις σκέψεις και τις πράξεις μου εκεί. Σύντομα, όμως. Όπως και κάτι που έχω υποσχεθεί στην Baby Lemonade θα έρθει σύντομα (αυτό το γράφω για εξιλέωση και οίκτο από την πλευρά σου baby!). Σας αφήνω, λοιπόν, προς το παρόν. Πάω να συνεχίσω την τρεχάλα...