Monday 27 August 2007

Δεν ξέρω πόσο θα κάνω να ξαναγράψω. Μέχρι τότε δεν έχω να πω κάτι. Μόνο ότι έχω αηδιάσει κι έχω απελπιστεί όσο ποτέ πριν.

10 comments:

Unknown said...

..............

Я верю в Сталина said...

εδω και μιση ωρα προσπαθω να βρω λεξεις αλλα δεν...

Φράνσις said...

Καλωσήραθτε στην καμενη Μπανανία! ευκαιριες αγορας νεοκαμενων εκτασεων με εικαστικες παρεμβασεις, τύπου: καμενα επιπλα, ανθρωποι, ζώα.
Είμαστε ξεφτιλισμενοι .Αυτο είμαστε, μαργαριτουλα μου. Φοτυ μας, και στις 16 να δω τα χαίρια μας.Αμνησια θα παθουμε , ως συνήθως. Ηδη στην πλατεια Μελινας Μερκουρη, διπλα στη Σανταροζα, εχουν πιασει δουλεια, στηνουν τεραστιο, τρο εννοω τεραστιο προεκλογικο κεντρο. Σκατα στα μουτρα τους, αυτο εχω να πω. Να εχεις καλη μερα μαργαριτουλα μου, και βοήθεια μας...

katerina said...

Χάθηκαν όλα...Γιατί; Γιατί; Γιατί;
Γιατί; Γιατί; __________________

The Torch said...

Θα περιμένω να ξαναγράψεις. ο τρόπος σου έχει σημασία

Σπύρος Σεραφείμ said...

γράψε ό,τι έχεις στο μυαλό σου...

anyone said...

εγώ πάλι λέω να βάλουμε από τώρα όσα δέντρα υπάρχουν σε μουσεία...γιατί κι αυτά σε λίγο δεν θα υπάρχουν...

τουλάχιστον δεν χρειάζεται να παροτρύνω αυτή την χώρα να πάει στο διάολο...μια χαρά τα καταφέρνει και μόνη της....


ζωή σε μας....

Anonymous said...

Και τι θα κάνεις Μαργαριτούλα μου; Θα κάτσεις κλεισμένη σπίτι σου και θα κλαις όπως όλοι μας; Και όχι μόνο εσύ. Όλοι οι υπόλοιποι. Όλοι μας. Τι σκοπεύουμε ακριβώς να κάνουμε πέρα από το να εκφράζουμε την οδύνη μας για την τραγωδία; Τι άλλο χρειάζεται πια να γίνει για να ξυπνήσουμε και να αντιδράσουμε; Πότε θα εκφράσουμε επιτέλους την οργή μας ενάντια σ' αυτή την κοροϊδία; Ενάντια σε ένα έγκλημα που ξεπερνάει ακόμα και αυτό της εθνικής προδοσίας;

Συγκέντρωση την Τετάρτη, στις 7 το απόγευμα. Παντού.

Niemandsrose said...

άκου κάτι

"Σιγά μη κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μη κλάψω, σιγά μη φοβηθώ.
Θα πάω να χτίσω μια φωλιά στον ουρανό,
θα κατεβαίνω μόνο αν θέλω να γελάσω
Σιγά μη κλάψω, σιγά μη φοβηθώ,
σιγά μη κλάψω, σιγά μη φοβηθώ".

Γύρνα πίσω γιατί είμαστε λίγοι...

industrialdaisies said...

@ all: Όπως βλέπετε δεν άντεξα. Προσπάθησα να συγκρατηθώ, έμεινα τέσσερεις μέρες να μηρυκάζω μόνη μου όλα τα συναισθήματα και τις σκέψεις μου, όμως θα σκάσω. Για να μην επιδωθώ σε κείμενα άλλα, αυτός είναι ο τρόπος μου -προς το παρόν. Καλησπέρα σε όλους!